İRƏVAN AVTOMOBİL MÜFƏTTİŞİ KƏLBƏCƏR DAĞLARINDA GƏBƏRDİ

Təbiət yenə bizi sınağa çəkir. Nə şaxtadan buz bağlamış dağ cığırlarını, nə də düşmən minasından təmizlənmiş sərt aşırımlı dağ yollarını asan keçmək olur. Şübhə, qorxu qasırğasını dəf edən, düşməndən layiqli qisas alan döyüşçülərimiz böyük ruh yüksəkliyi ilə vuruşurlar.

Qanlı döyüşlər davam edir.

...Sıravi əsgər Aydın Həsənov döyüş mövqeyini düzgün seçərək kiçik qaya daşını özünə sipər edib. “Düşmən əks-hücum üçün risq etmirsə, biz niyə durmuşuq?” – sualı ilə narahat hisslərini komandirinə bildirir. Sıravi Əfqan Əliyarov da onunla bir fikirdədir. Zarafatla deyir ki, hərəkətsiz dayananda soyuqlayıram.

- İrəli keçək. Düşmənin geri getməkdən savayı əlacı yoxdur, - deyə Əfqan sakitcə Aydına müraciət edir.

- Allah, özün kömək ol!

Aydın və Əfqan sürünə-sürünə dağ çayından aşağı düşürlər. Buz örtüyün altından asta-asta axan suyun xoş şırıltısı sanki əsgərlər üçün döyüş mahnısı çalır.

- Çal, bizim mahnımızı, çal, ay dağ çayı!

- Qardaş, elə bu çayın xatirinə kəndi azad etməliyik. Qoy bu çaydan murdar ağızlar su içməsin!

Dağın o biri enişində beş erməni qulduru görünür. Hiss edilir ki, yorğun-yorğun geri çəkilirlər. Kənd tərəfdən düşmənin bir zirehli döyüş maşını da yaxınlaşır.

Aydın tövşüyə-tövşüyə dillənir:

- Gördün, Əfqan? Oturub bir yerdə durmaqdan heç nə çıxmaz. Oturanda ayaq da donur, əl də. Bax, budur əclaf dığalar, vur, ləzzət al.

- Əvvəlcə zirehli maşını vuraq, yoxsa əldən çıxar.

- Axı məndəki piyada əleyhinə qumbaradır, necə vurum?

Aydın qarın üstündə dirsəklənib avtomatı şaqqıldadır. İki erməni qulduru o dəqiqə gəbərir. Biri isə yaralanıb yıxıla-yıxıla uzaqlaşır. Əfqanın qumbarası zirehli maşına xətər toxundura bilmir. Texnika aradan çıxır. Aydın yenə toxdamır: “Gəl qovaq erməniləri, bəlkə, bir-ikisini də vurduq”.

...Öldürülmüş dığaların cibindən sənədləri çıxarıldı. Biri baş leytenant imiş, digəri Yerevan şəhərinin avtomobil müfəttişi. Demək, kəşfiyyatçılarımızın dünənki məlumatı doğrudur. Operativ xəbər almışdıq ki, düşmənin hərbi qüvvələrinin sırası seyrəldiyinə görə Ermənistandan polis işçilərini Kəlbəcərə zorla döyüşə gətirirlər. İndi biz ordu ilə yox, demək olar ki, erməni polisi ilə vuruşuruq.

Döyüşçülərimizdən Firuz Qurbanov, Nəcmi Xudiyev, Valeh İsgəndərov, Bəhram Abdullayev də bekar dayanmayıblar. Hərəyə iki erməni quldurunu o dünyalıq edən bu igidlərimiz “daha gözlərinin odunu almışıq”, - deyə xəfif təbəssümlə öyünürdülər.

Gözlərinin odunu almışıq, amma qanımızı hələ almamışıq. Daxilində şeytan bəslənən erməni quldurları torpaqlarımızdan tamam-kamal təmizlənməyincə keyfimiz açılmaz. Ölüm-itim dünyamızda hərənin bir əcəl qisməti var. Barı Vətən yolunda ölək, müqəddəsləşək. “Qələbə günü Xankəndidə dəfn olunmağa hazıram” – deyən əsgərin mənəvi əzəmətinə qurban olum!

...İbadulla Zəkiyev öz avtomatını sığallaya-sığallaya söyləyir:

- Mənim ovuma ov çatmaz. Düşmənin rabitə xəttini mən kəsmişəm. Bu, erməni döyüşçülərinin belini qırmaq deməkdir.

Vaxt var idi ki, ordumuz həmlə edərkən yaralılarımız tibbi yardım gecikdirildiyinə görə bəzən elə döyüş meydanında çoxlu qan itirib tələf olurdular. İndi isə hər bölüyün öz sanitar təlimatçısı var. Onlar yaxşı təlim keçirlər. Döyüşçülərlə bir sırada irəliləyir, çıxılmaz anlarda sanitar çantasını yerə qoyub, silaha əl atırlar...

...”N” kəndi istiqamətində gedən döyüşdə həlak olmuş Rəfi Aydın oğlunun meyitini çıxarmaq çətin idi. Düşmən həmin ərazini atəşə tuturdu. Cəsur sanitar-təlimatçı Əlyar Əhmədov oğrun-oğrun qabağa getdi. Snayper gülləsi başının üstündən vıyıltı ilə keçirdi. Əlyar yolüstü körpüyə göz gəzdirdi. Körpünün altında bir erməni gizlənmişdi. Əlyar fikrini dəyişdi:

- Fürsətdir, ermənini əsir tutum, - dedi. - Sonra Rəfinin meyitini çıxararam.

Əlyar avtomatı erməniyə tuşlayaraq çığırdı:

- Əllər yuxarı!

Erməni əllərini qaldırdı, Əlyar ona doğru getməyə başladı. Erməni bir əlini qoltuğuna salmaq istəyəndə Əlyar cəld atəş açdı. Amma sonra təəssüfləndi:

- Diri tutsaydım, yaxşı olardı...

Əlyar daha da cəsarətləndi. Elə bil beş dəqiqə bundan əvvəlki Əlyar deyildi. Cəld hərəkətlə özünü irəli atdı. Rəfinin meyitini sürüyə-sürüyə düşmən mövqeyindən uzaqlaşdırdı.

Eyni vaxtda Əlyarın digər həmkarı Tərlan Zərbəliyev də döyüş tapşırığını qəhrəmanlıqla yerinə yetirirdi. Tərlan snayper gülləsindən yara almış gizir Firdovsi Musayevi çəkib arxa cəbhəyə aparırdı. O, körpüdən keçə bilməzdi. Düşmən qüvvələri körpünü yüksəklikdən  yaxşı görürdü. Ona görə bir qədər aşağı endi və qurşağa qədər suyun içinə girdi. Soyuq hava, bir də ki, dağ çayı. Nər oğul olasan ki, buna dözəsən. Tərlan bir göyə baxdı, bir yerə. Bir dəfə də Allahı çağırıb suyu mətanətlə keçdi. Yaralını sürüyüb bir daldanacaq yerə çəkdi. Əldən-ayaqdan düşmüşdü. İlk tibbi yardım göstərdi. Handan-hana islanmış ayağının keyi açıldı. Axır ki, çox çətinliklə Firdovsini xilas edə bildi...

Döyüşçülərin düzümü önündə respublika prezidentinin fərmanı ucadan oxunur. Əhsən, igidlərimiz! İndi bizim də iki nəfər ordenli, iki nəfər isə medallı döyüşçümüz var. Əsgərlər prezidentimiz Heydər Əliyevin diqqət və qayğısından vəcdə gələn mükafatçıları qucaqlayıb öpür və ürəkdən təbrik edirlər.

İbrahim MƏSİMOĞLU

15 yanvar 1994-cü il