Y U R D D A Ş L I Q

Mətləb xatırlayırdı ki, cəbhəyə gələndən bircə dəfə də ağır hərbi əməliyyatdan geri çəkilməyib. Xəstə olanda da yataqda çox uzanmayıb. Bəs bu gün niyə onu əməliyyata aparmadılar? Adi soyuqlamaya görəmi?.. Suallar onu rahat buraxmırdı. Nəhayət, özünü ələ alıb ayağa durdu. Qərargahdan öyrəndi ki, 5-ci tabor bu gün üç dəstəyə bölünüb. Bir dəstəyə Ağdərədən gələn yola nəzarət etmək tapşırığı verilib. Digər dəstələr Yanşaq istiqamətində strateji yüksəklikləi ələ keçirməlidirlər. Cəmi iki ədəd 60 mm-lik minaatan qurğusu vardı. Biri Kamran Mustafayevdə idi, digərini isə Mətləb götürüb yola düzəldi. Mövqe seçdikləri Keçəldağdan Mətləbin gözü su içmirdi. Düşmən buranı görə bilərdi. O, təzəcə xəbərdarlıq etmək istəyirdi ki, zirvəyə bir mərmi düşüb partladı. Əsgərlərimiz daş-qaya arxasında sığınacaq tapıb yerə uzandılar. Qurban Əliyev alnından yaralandı. Mətləb əsgərlərinə yerlərini dəyişməyi əmr etdi. Dalbadal atılan mərmilərdən onlar özlərini itirmişdilər. Mətləb soyuqqanlıqla irəli yer...

BİZ KƏLBƏCƏR QARŞISINDA ÜZÜQARA DEYİLİK” 712-ci taborun qərargah rəisi Zabit Balay Nəsibovun döyüş xatirəsindən bir yarpaq 1993-ci il martın 25-dən sonra azğın düşmənlə sərhəd bölgələrində vəziyyət ağırlaşmışdı. Kəşfiyyat məqsədilə bəzi strateji nöqtələri yerbəyer müşahidə etmək çətin olsa da, döyüş texnikalarının səsi dağlar arasında eşidilirdi. Düşmənin hiyləgər hərəkətlərindən agah olmuşduq. Bu ərəfədə Ağdərə-Kəlbəcər istiqamətində aramsız döyüşlər gedirdi. 701 saylı briqadanın 1-ci taboru Çərəktar kəndi istiqamətində düşmənə qarşı güclü müqavimət göstərirdi. Hərbi hissənin əsas qüvvələri Laçın rayonunda qarşıya qoyulmuş çətin döyüş tapşırıqlarını can-başla yerinə yetirirdilər. 1 şəhidimizin qanı əvəzinə 2 erməni quldurunun canını alırdıq. Kəlbəcərin müdafiə durumu böhranlı həddə çatmışdı. Say-seçmə igidlərimizdən, həmçinin əli silah tutan kəlbəcərlilərdən ibarət bir alay təşkil edilməli idi. Bu barədə hətta əmr verilmişdi. Lakin rayon rəhbərliyi bir əlahiddə tabor yarada bi...

                                                      Desəm ki, şeir gündəlik azuqəmdən biridir, onda fikrimə şərik çıxan da olar, məni qınayan da. Amma o da qəlbimə agahdır ki, xalqımızın lap çoxu mən günlüdür. Odur ki, milli mədəniyyətimiz kimi dilimiz də zəngindir.        Uşaqlığımı yada salmaq istəyirəm. O vaxtlarımı ki, qanmazdım şeir nə olan şeydir. Amma sevimli şairimiz Səməd Vurğunun “Azərbaycan” şeirinin birinci bəndinin sarsıdıcı misraları öyrəndiyim ilk kəlmələr sırasında olub. Uşaqlıq illərində gündəlik yorucu həyət işlərinə görə misra əzbərləməklə aram o qədər çox deyildi. Di gəl ki, yetkinləşdikcə ölürdüm Səhhət, Şaiq, Sabir, Vurğun şeirləri üçün. Dilimə tez yatan misraları bir-iki kərə ucadan dem...

Əsl müsəlman kimi şəriət qayda-qanunlarına ciddi əməl edən Səid Qədəməli oğlu Taran hər döyüşə öz əsgərlərini müqəddəs kitabımız “Quran”ın altından keçirib aparır. Vətən müharibəsini – cihadı ömür bağının şərəfli dəfnə çələngi sanır: “Kişi olan kəs Vətən qan ağlayanda bu çələngi boynuna keçirə bilmirsə, yaşamağı haramdır”. Tətiyi hədər yerə basmayan Səid cəmi 38 erməni quldurunun canını alıb. Bu döyüş göstəricisi Səidin göz yaddaşında qalanıdır. “Sərrast atəş hesabı”nın dürüstlüyünə gümanla münasibət bildirəndə ciddi surətdə əsəbiləşir: “Mənim şahidim döyüşçülərdir, zəhmət olmasa, soruşub öyrən, gözəgörünməz İlahinin şahidliyinə görə öyrənilsə, bəlkə də hesabıma yüzdən çox kafirin adı düşər”. Çox doğrudur: atdığı qəfil qumbara ilə, qurduğu mina ilə, uzaq hədəfə tuşladığı qumbaraatan silahla, Allah bilir, nə qədər erməni faşisti zülmət dünyasına qovulub. ...Gözləri buz bağlamış Meydançay savaşında Səid “N” taborunun cəsarətli döyüşçüləri ilə açıq vuruş meydanına girdi. Bu həmləy...

Kafir erməni quldurlarından təmizlənmiş bir qayanın gündəyənində Rza dinməz oturub fikirlərə dalır. Qarşısında üzügülər Azərbaycan təbiətinin şahanə bir guşəsi sanki ilahi bir gözəl kimi güzgülənir. Canalan guşəyə əl toxundurmağa cürət etməyən Rza gözü ilə ovladığı təbiət mənalarını ürəyində misralara düzür. Elə bil, bu döyüşçü indicə qanlı savaşdan çıxan Rza deyil. Elə bil, bu eloğlu öz doğma qardaşıtək istədiyi döyüşçüləri dünən torpağa tapşıran Rza deyil. - Ürəyim Vətən çəkən zülmlərə dözə bilmirsə, Vətənin səadəti naminə şəhid olmağa hazır deyilsə, o etibarsız ürəyi saxlamaram, - deyə zabit Rza Polad oğlu Hessari söhbətə başlayır. – Vətənin bir hissəsi dustaq olsa da, ürəyim azad və əyilməzdir. Əsl hərbçi ağlağan, pərişan olmamalıdır. O, göz yaşı tökən,daim sızlayan yox, düşməni ağladan bir cəngavər kimi döyüşməlidir. Məncə, bu işıqlı dünyada yaşamağın mənası birinci növbədə Vətənin sağlığı ilə bağlıdır. Vətən sağ olmayacaqsa, qəsbkarların top-tüfəngi altında inləyəcəksə,...

Zabit Fərzalı Rəhimov əsl hərbçidir və onun icraçılıq qabiliyyəti, yüksək işgüzarlığı, vətənpərvərliyi, prinsipiallığı imkan verir ki, “N” taborunun ön cəbhə ilə arxa cəbhə arasındakı çoxşaxəli əlaqə yükünü çiynində saxlaya bilsin. Bu ilin əvvəllərində Kəlbəcərdə keçirilən uğurlu hərbi əməliyyatların əsas qüvvə mənbələrindən biri də “N” taborunun arxa cəbhə işinin mütəşəkkil qurulması idi. Bu sanballı müvəffəqiyyətə görə Fərzalı Rəhimov “Hərbi xidmətlərə görə” medalına layiq görüldü. Təbii bir sual ortaya çıxır: Nə üçün arxa cəbhə zabitlərindən təkcə Fərzalı mükafatlandırıldı? ...Şamil Əmirovun igidləri Qamışlı kəndinin tövləsində gizlənmiş erməni quldurlarını mühasirəyə almışdılar. Fasiləsiz döyüşdə əsgərlərimizin patronu tükənmişdi. Ön xətlə operativ əlaqə saxlayan Fərzalı bu məlumatı alan kimi təminat taqımının 6 əsgəri ilə birlikdə işə başladı. Qar dizə çıxırdı. Onlar çətin dağ yolları ilə patron dolu yeşikləri əllərində, çiyinlərində daşıyırdılar. Gecə saat 3 tamamda tap...

                            Dədə-baba yurdumuz Dağlıq Qarabağ savaşında biz iki xainliyin qurbanı olmuşuq. Adını qonşu qoyub hər gün bir xəyanət əməli törədən erməniyə də, habelə onu himayə edərək dolayı yollarla ov tüfənglərimizə qədər hər şeyi əlimizdən alan və bizi müdafiəsiz qoyan Moskvanın ermənipərəst siyasətinə də yaxşı bələd idik. Bax, ifrat arxayınlığın acı aqibəti belə olur. Kimsə siyasi uduş əldə edir, biz isə qurban kəsilirik. Son nəticədə isə Qarabağ adlı ürəyimiz qana dönür, yalnız qan ağlayır...        Bu aşkar bəlaların nəticəsidir ki, murdar ermənilərlə üz-üzə gələn bütün yurd-obalarımız kimi Kəlbəcərin Narınclar kənd camaatı da qəfil daşnak basqılarına qarşı əli silahsız qalmışdı. Yalnız əkin-biçin işi ilə məşğul olan kənd sakinləri azğın və arxalı düşmənə cavab verə bilməyərək öz doğma yurdunu tərk etməyə məcbur olduqdan sonra   Narınclar çox d...