OĞURLUQ ERMƏNİLƏRİN MİLLİ ƏNƏNƏSİDİR

                                               

      Millət adı onu daşıyanlar üçün uca tutulan bir məfhumdur. Millət yalnız dil əsasında formalaşmır. Soykök, mədəniyyət, adət, əxlaq və davamlı tarixi ənənələr onu elə bütövləşdirir ki, fərqli varlıq kimi insanlıq sırasında real qüvvə sayılır. Bu anlayışı subyektiv tərzdə yozanlara da təsadüf edilir. Hər bir halda əxlaq ön məsələ hesab edilir. Məncə, millətin özünə yönəlik sevgisi təbiidir, lakin başqaları tərəfindən xoşlanmayan, hətta bəzən iyrənc doğuran bir millət sivil məkanda necə kamil qiymət ala bilər?! İzahlı lüğətimizdə yazılır ki, millət insanların tarixən dil, ərazi, iqtisadi həyat və psixika ümumiliyi əsasında təşəkkül tapan, həmçinin milli xarakter və mədəniyyətin özünəməxsusluğunda təzahür edən sabit birliyidir. Əlbəttə, obyektiv izahdır. Bu incəlikləri tam anlamayan bəzi şəxslər səhv olaraq fərdi fikirlərə istinad edirlər.   

      Məni millət söhbətində bir mətləb çox düşündürür. Hər millət öz millət adına layiqdirmi?! Məncə, özünü həm bir insan, həm də bir millət olaraq dərk etmək dəyərli xüsusiyyətdir. Lakin bu dərketmə şovinist mahiyyət daşıyarsa, o millət kimin qəlbində özünə sevgi tapar. Milli əlahiddəlik, milli müstəsnalıq, habelə özgələrə qarşı necə gəldi etimadsızlıq mövqeyi sərgiləmək, yer üzündə nə varsa, hamısını öz adına çıxmaq millətpərvərlik yox, özünə qlobal ikrah hissi doğurmaqdır. Bəzən nəyə görə deyirlər ki, oxunacaq ən böyük kitab insanın özüdür. Bu fikir toxunduğumuz mövzuya bir fəlsəfi baxış mənasındadır. Səni oxuyan, səndən küsərsə, demək, bu dünyada yaşamaq haqqın yoxdur. Gərək elə qiymətli ömür sürəsən ki, səni kimsə xoşluqla oxumaq istəsin. Bu mənada hər kəs öz mənsubiyyətinə görə milli cavabdehlik  daşımalıdır. Özünü qanan bir gündən xülya, yalan aşiqi olmaq diri ikən ölmək deməkdir.

        Görəsən, erməni bir millət olaraq öz murdar duyğularını necə anlayır? Bu duyğuların digər insanlara necə təsir etdiyini bilirmi? Ermənilər arasında bu suallara cavab verə bilənlər tək-tükdür. Həqiqətən də özünü tanıyan, öz emosiya və davranış bağlılığını bilən şəxs istənilən şəraitdə digər insanların ona olan münasibətini yaxşı dərk edir. Belə insanların tez ibrət götürməsi problem doğurmur. Nə milli sərhədini pozur, nə də imkan dairəsində kənara çıxır. Bəzən stress bu nizam zəncirini qırır, lakin kənardan verilən mənfi reaksiyanı müşahidə edənlərin qınaqlı baxışı hər şeyi öz yerinə qoyur.

       Erməni millətində bu sadaladığımız məqamları görən varmı?! Görən var, amma onlara yaxın dindaşlarının çoxu susur. Düyünlü münasibət ondan ibarətdir ki, özünü və öz duyğularını tənzimləmək və idarə etmək qabiliyyəti ermənilərdə var, lakin ikiüzlü mahiyyət daşıyır. Real emosiyalar ustalıqla gizlədilir, saxta niyyət altında fərqli görkəm nümayiş etdirilir.  Saxta üslubda özünütənzimləmə ustası olan ermənilər bu səbəbdəndir ki, vicdan hissi deyilən bir məsələni şəxsi gündəlikdən tamam çıxarmışlar. Buna görədir ki, onların əsas həyat amalı oğurluq etməkdir.

      Bu günlərdə rusların “Gradator.ru” saytında “Ermənilər rus ordusunun şöhrətini oğurlayıblar” sərlövhəli yazını, sözün açığı, təəccüb hissi keçirmədən oxumuşam. Necə deyərlər, dabbağda gönünə bələd olduğumuz ermənidən ayrı nə gözləmək olar? Oğurluq onların milli ənənəsidir. Məni ən çox məmnun edən fakt oldu ki, daşnakların nəzarətində olan Rusiya informasiya məkanında rus beyinlərinin yuyulması ilə bağlı psixoloji proqramın işə salınması artıq aşkar bir mövzu kimi açıqlanır. Bu mövzunun baş tezisi belədir: "Ruslar erməniyə borcludur". Məqsəd rus dövlətinin gücünün erməniliyə söykəndiyini rus vətənpərvərlərinə təlqin etməkdən ibarətdir. Görəsən, hiyləgər ermənilər tarixi rakursda niyə yerlərini bu sayaq dəyişməyə can atırlar? 

       Sözügedən yazıda qeyd edilir ki, siyasi ermənilik tarixi saxtakarlığın törədilməsində və öz maraqları üçün arzu olunan rakursda saxta qurğuların hazırlanmasında böyük təcrübəyə malikdir. Bu strategiyanın uğurlu olmasına etnik ermənilərin yaşadığı ölkədə aparıcı mövqelərə irəliləməsi və fəal lobbiçiliyi, xüsusən nüfuzlu insanlarla qarışıq nikahlar və s. amillər kömək edir. Rusiyada bu tendensiya hazırda ən bariz şəkildə təzahür etməkdədir. Ayrı-ayrı erməni millətçiləri, habelə rusların şüuruna daxil olan nüfuzlu erməni diaspora dairələri geniş bir şəbəkədə  yayırlar ki, Rusiyanı ayaq üstündə saxlayan elit etnos yalnız ermənilərdir. Demək olar ki,  bütün böyük simalı rusların əslində ermənilərdən əmələ gəlməsi, yəni erməni əsilli anaların uşaqları olması barədə fikirlər getdikcə daha çox diqqəti cəlb edir.

      Yazıda irəli sürülən mühakimələrdən belə nəticə çıxır ki, Rusiya informasiya sistemi ermənilər tərəfindən yaxşıca zəbt edilib. Məsələn, böyük rus sərkərdəsi Aleksandr Suvorovun əslində “Manukyan” soyadlı olması, knyaginya Olqanın ermənidən doğulması, böyük rus generallarının rus və türk yox, habelə Rusiya Federasiyasının çoxsaylı xalqlarının nümayəndələrindən deyil, məhz qonşu dövlət kimi erməni nəslindən törənməsi kimi faktlarla yeni nəsil rus uşaqlarına süni doğmalıq aşılanır. Bəs onda ruslar haradadırlar? Onların izi Rusiya tarixində getdikcə yox olur və ermənilər tərəfindən yenidən yazılır.

        Həmçinin açıq şəkildə izah edilir ki, qonşu xalqların - gürcülərin, azərbaycanlıların tarixini öz adına çıxmağa imkan verən Rusiya imperiyası dövründən etibarən ermənilər sanki rus dövlətçiliyinin qurulmasında əsas dayağa çevrilmişlər. Bu gün erməni ideoloji silahı Rusiyaya, ilk növbədə ruslara qarşı çıxır. Erməni yazarların digər xalqların nümayəndələrinə xidmət etməsi haqlı hiddət doğurur. Məsələn, bir gün də dinc durmayan ermənipərəst ehtiyat qüvvələr Rusiya imperiyasında erməni əsilli Rusiya generallarının siyahısını tərtib edərək təkrar-təkrar işıqlandırırlar. Həmin siyahı sosial şəbəkələrdə "Rusiya imperiyasının hər 10-cu generalı və zabiti milliyyətcə erməni idi" başlığı altında yayılır. Bununla yanaşı, Rusiyanın ən böyük adamlarının, ilk növbədə, ruslarla yanaşı türk, alman, gürcü əsilli və bir çox digər etnosların varlığı şüurlu şəkildə susdurulur.

         Adətən fərdi oğurluq gizli edilir. Erməni milli oğurluğu isə gözlərə soxulur.  Deyilənə görə əfqan əsilli ABŞ yazıçısı Xalid Hüseyni oğurluqla bağlı ən gözəl fikirlərdən birinin müəllifi kimi tez-tez xatırlanır. O, "Çərpələng uçuran" əsərində oğurluğu günah kontekstində belə mənalandırır: "Bax, molla nə öyrədir öyrətsin, dünyada sadəcə bir günah var. Bu da oğurluqdur. Bütün digər günahlar oğurluğun müxtəlif formalarıdır: Sən adam öldürən zaman onun həyatını oğurlayırsan. Arvadının ərli, uşaqlarının isə atalı yaşamaq haqqını oğurlayırsan. Yalan deyəndə isə başqasının həqiqət haqqını oğurlayırsan. Kələk gəldiyin vaxt başqasının ədalət haqqını oğurlayırsan."

        Bəs, erməni milli psixologiyasında oğurluq nə cür anlaşılır. Ola bilsin ki, daşnaklar qazandıqları günahlardan acılıq yox, şirinlik dadırlar. Bunu bilməyən varmı?! İsveç alimi Adam Mets “Müsəlman renessansı” əsərində yazır: “Ermənilər utanmaq bilmirlər. Oğurluq etmək peşələridir. Bunlarda kiməsə yazığı gəlmə hissi müşahidə olunmur. Onların naturası və dili kobuddur. Əgər erməni qulunu bircə saat işsiz qoysan, onun naturası elədir ki, o saat bir ziyan vurmaq haqqında düşünəcək.  O, həmişə dəyənək və qorxu altında yaxşı işləyir. Əgər görsən ki, tənbəllik eləyir, bil ki, zəifliyə görə yox, ona ləzzət verdiyinə görə işləmir. Dərhal onu öz işini yerinə yetirməyə məcbur etmək lazımdır”. 

        Yazıda xüsusi olaraq vurğulanır ki, şəcərəsi dağıdılan Suvorovun anası Avdotya (Evdokiya) Feodosiyevna Suvorovanın qızlıq dövrü barədə, yəni “Manukova” soyadı daşıması ilə bağlı az məlumat qorunub saxlanılmışdır. Amma atası Feodosi  Semyonoviçin rus pravoslav əqidəli Moskva əyalətinin nəcib bir təbəqəsinə məxsus olması məlumdur. Onun soyadının erməni sözündən irəli gəlməsi ilə bağlı ehtimal sırf nəzəri mahiyyət daşıyır. Qafqaz mənbələrinə görə "Manuk" – “körpə”, “uşaq” mənasını verir. Üstəlik Suvorovun ata-babası "hay" tacirləri ilə kəsişməyən hərbi təbəqəyə mənsub idi. Görəsən, Suvorovun ruhuna cavab verməyə ermənilərin tutarlı faktı varmı?! Vallah, inanın ki, o nəhəng rus sərkərdəsinin müqəddəs ruhu uydurma soyad qeybətinə görə erməniləri hər gün yuxuda qılınclayır.   

    Erməni tarixi saxta qaranlıq içində daim boğulur. Lakin bu boğulma yenə onlara görk olmur. Başına ip salaraq məlum tarixi həqiqətləri elə əyri yola salırlar ki, işıqlı məkanlarda da azırlar. Bu günlərdə bütün dünya 56-cı Münxen Təhlükəsizlik Konfransında peşəkar erməni oğurluğunun çox biabırçı nümunələrinə şahid oldu. Mahir siyasətçi jestləri və mühakimələri ilə ermənisevər qüvvələri məyus edən möhtərəm Prezidentimiz İlham Əliyev Ermənistan-Azərbaycan Dağlıq Qarabağ münaqişəsi ilə əlaqədar Ermənistanın Baş naziri Nikol Paşinyanla panel müzakirələrində qloballaşan erməni oğru bağırtısını  böyük siyasi mədəniyyəti və yüksək diplomatik məharəti sayəsində kəsdi. Ölkə rəhbərimiz tərəfindən göstərilən analitik məntiqi dəyərləndirmə, zəngin və real tarixi bilik, qərəzsiz düşüncə və aydın mövqe beynəlxalq ictimaiyyəti heyran etdi. Saxta erməni tarixindən dəm vuran Paşinyan xəstə təxəyyüllü soydaşları kimi utanmazcasına iddia edirdi ki, Qafqazda qədim dövrlərdə guya azərbaycanlılar olmayıb, yalnız erməni və gürcülər olublar. Yenə çox şükür! Nə yaxşı demədi ki, dünyanı ermənilər yaradıb və bu yaşadığımız yer kürəsinin əsl sahibi ermənilərdir.

      Başqasına məxsus hər şeyi mənimsəmək ermənilər üçün  adətkərdə halını alıb. Səhəri yeni oğurluq niyyəti ilə qarşılayır, gecəni isə başa çatan oğurluq əməli ilə tamamlayırlar.  Bəla orasındadır ki, erməniləşən xristian əqidəli bəzi ruslar da bilə-bilə onlara dayaq verirlər. Müdafiə Nazirliyinin Maddi-Texniki Təminat Baş İdarəsinin Ərzaq xidməti əməkdaşlarından bir beynəlxalq yarışda erməni oğurluğunu necə ifşa etdikləri  barədə maraqlı söhbət eşitmişəm. Çox dəyərli zabit yoldaşımız Vüqar Abdullayev nümayəndə heyətimizin rəhbəri kimi həmin yarışda erməni tərəfdarları tərəfindən baş verən kulinar haramzadalığının qarşısını əsaslı faktlarla almışdır: “2017-ci ildən etibarən “Beynəlxalq Ordu Oyunları” yarışları çərçivəsində “Səhra mətbəxi” müsabiqəsi keçirilir. Azərbaycan Ordusunun bacarıqlı hərbi ərzaqçıları bu yarış sınaqlarında həmişə yüksək məsuliyyətlə təmsil olunur.  Demək olar ki, “səhra mətbəxi”miz həmişə fərqlənib. Biz yalnız fəxri yerlər tutmuşuq. Qürurla deməliyəm ki, həmin yarışlarda Azərbaycan Ordusuna aid pavilyonun qarşısında həmişə böyük növbə olur. Bu, Azərbaycanın mətbəxinə sonsuz maraq və ehtiramın gözəl təzahürüdür. 2017-ci ildə Rusiyada keçirilən yarışda nədənsə ermənilər iştirak etmirdilər. Lakin oyunların baş hakimi polkovnik İqor Masliçenko milli mətbəx sərgisinin açılması barədə yarışın şərtlərini açıqladıqdan sonra  ermənilər tərəfindən “Yerevan bozbaşı”nın bişirilməsindən məlumat verəndə biz az qaldı havalanaq. Mən komandamız adından söz alaraq bəyan etdim ki, əvvəla, ermənilər yarışda iştirak etmədiyi bir halda o “Yerevan bozbaşı”nı bişirən kimdir?! İkincisi, bozbaş ermənilərin milli xörəyi sayıla bilməz. Çünki o xörək Yerevan yox, real tarixə uyğun olaraq İrəvan bozbaşıdır və azərbaycanlıların əsl milli yeməyidir. Sübutlarımız çox sadədir. “Bozbaş” mənşə etibarilə Azərbaycan sözüdür. Yəni tomatsız bişirilən ət bozardığına görə ona ulu babalarımız “bozbaş” adı vermişlər. Erməni dilində isə “boz” sözü “gəzəyən qadın” mənasını verir. Belə çıxır ki, “bozbaş” pozgun qadın başının bişirilməsindən əmələ gələn xörəkdir. Bu izahatdan sonra erməni rolunda biabır olan baş hakim polkovnik İqor Masliçenko qərarını dəyişməli oldu və biz o xörəyi bişirmək istəyəni də üzə çıxardıq. Həmin şəxs rus ordusunda xidmət edən bir azərbaycanlı oldu. Aldadılan bu soydaşımızı  erməni adına oğurluq əməlindən xəbərdar edəndə  ağlayaraq bizdən üzr istədi...”  

       Erməni üzü daim təzadlı bir tərzdə təzələnir. Əslində bu xoş məramlı təzələnmə deyil, cəfəng erməni andı naminə eybəcərləşmədir. “Ermənistanın indiki Baş naziri Nikol Paşinyan vaxtilə öz əcdadlarını, saxta tarixini lənətləyib” desək, bəlkə də, bir qisim erməni bu fikrin reallığına qol qoymaz. Amma gerçək faktları daşnakların özləri təsdiqləyirlər.  Məsələn,  “Ermənistanın səsi” adlı xəbər portalı keçmiş buraxılışlarından birində tarixçi kimi Nikolun “Qəhrəmanlıq tarixini unutmaq” adlı məqaləsini dərc edib. Açıqlanır ki, məqalədə müəllif “Erməni xalqının qəhrəmanlıq keçmişi haqqında əfsanələr”ə şübhə ilə yanaşır, doğulan gündən etibarən ermənilərin ağıllarına yeridilən və soyundan irəli gələn saxtakarlığı, yalnız soyqırım, alçaqlıq, satqınlıq və əxlaqsızlıq kimi mənfi dəyərləri miras qoyan erməni əcdadlarının murdar ideologiyasını tənqid edir. Belə sual qoyulur: “Bəs, erməniləri mümkün qədər doğru xarakterizə edən və üstəlik əcdadlarının ünvanına lənətlə müşayiət olunan bu parlaq və obyektiv fikirlərin müəllifi kimdir? Yəqin ki, məqaləni bir türkün və ya azərbaycanlının, yaxud bir müsəlmanın yazdığını düşünəcəksiniz. Amma heç vaxt ağlınıza gəlməz ki, bunu bir erməni yazıb. Həm də “adi bir erməni” yox, hazırda Ermənistanın Baş naziri olan Nikol Paşinyan!

       Nikol həmin məqalədə milli erməni tarixini mənfi bir ovqatla alt-üst edir: ”Bəzən bizim biabırçı və alçaldıcı keçmişimizi qəhrəmanlıqlarla dolu kimi göstərən tarixçiləri anlayıram. Onlar həqiqi tarixin bizi sındıra, alçalda biləcəyini düşünürlər. Ancaq saxtakarlıq daha çox dağıntıya səbəb olur və bizə dayanmağa, minillik alçaldılma tariximizi yenidən yazmağa icazə vermir. Deməli, biz öz tariximizdən hansı nəticəni çıxara bilərik? Gəlin, onu unudaq. Gəlin, hər şeyi tamamilə sıfırdan başlayaq. Elə bil ki, Tanrı bizi indicə yaradıb və biz keçmişdə mövcud olmamışıq. Təsəvvür edirsiniz, nəfəs almaq necə də asan olacaq? Gəlin, təsəvvür edək ki, Mesrop Maştots indicə bizim hərflərimizi yaradıb, Narekatsi, ola bilər Mxitar Qoş, David Anaxt və daha bir neçə doğmamız bizimlə yaşayır və başqa heç nə yoxdur. Yerdə qalanları keçmişə buraxaq. Qoy onlar nə qədər istəyirlər doğrasınlar, bir-birini satsınlar, qovulsunlar, soyqırıma məruz qalsınlar və alçaldılsınlar. Belə bir halda ola bilər ki, öz tariximizdən düzgün nəticə çıxarmağı bacaraq, çünki o artıq bizim tariximiz olmayacaq”.

         Sözügedən məqaləsi ilə bağlı öz millətini aşağıladığı subyektiv mühakimələrini Nikola  xatırladaraq onu erməni xalqının tarixinə və şərəfinə hücum etməkdə günahlandırsalar da, kütləvi tənbeh axını nəticəsində onun indiki sifətində heç bir dəyişiklik baş verməyib. Axı, erməni xarakterində sifət dəyişmə şəxsi mənafedən çox asılıdır. Nikolun o vaxtkı düşüncəsi indi ona xeyir gətirmir. Əvvəllər ermənilərin soyqırımını inkar edən və erməni tarixinin uydurma olduğunu, real dünya tarixinə görə vətənsiz sayıldığını qəbul edən Nikol indi Baş nazir kimi antitürk və antiazərbaycan siyasətinə rəhbərlik edir, 1915-ci ildə Osmanlı imperiyasında süni törədilən erməni-türk hadisələrinin “soyqırım” kimi tanınmasına can atır və Dağlıq Qarabağı həyasızcasına “tarixi vətən” adlandırır.

         Apardığım müqayisəli təhlilin bir məntiqi sonluğu ola bilər: Erməni deyilən bir millətin beyni tam sökülüb yenidən yığılmalıdır. Başqa yolu yoxdur. Şeytan soyundan törənmiş bu anti-bəşər düşmən hökmən islah olunmalıdır. İxtiyarsız olaraq içimdən bir haray yüksəlir. Daha səbrimiz qalmayıb. Ey qoca cahan, nə üçün bu qədər soysuzu öz qoynunda saxlayırsan! Ya islah et, ya da  yer üzündən rədd et! Ey uca rəbbim, sənin yolunda baş qoyan azərbaycanlıların, bütün türk dünyasının alnını ağ eylə! Murdar erməniliyin soyunu kəs! Bütün insanlığa bəllidir ki, biz ədalət və mərhəmət qoruyucularıyıq! Rəhm səndən, mədəd səndən, kərəm səndən Allahım!

                                                                                                  İbrahim MƏSİMOĞLU

                                            müharibə veteranı, ehtiyatda olan polkovnik-leytenant