“MƏN ORDUMUZUN QOCA QARTALIYAM”

Bu sözləri deyə-deyə döyüşçü həyatı ilə öyünən 40 yaşlı Arif Bilal oğlu Məmmədov ömrü boyu özünü çox sınağa çəkib. Dincliyinə qənim kəsilə-kəsilə həmişə hər işdə, hər əməldə birinci olmaq sevincini yaşayıb. Bəzən gözə gələndə, bəzən də zəiflik göstərib səhv buraxanda içində yanıb yaxılsa da, ümidini, inamını itirməyib. “Kişinin başı qalmaqalda olar”, - deyən Arif öz ömür tarixçəsinə təbii ilmələr atır, oda düşən qisməti ilə öyünməyi bacarır. Bu səbəbdəndir ki, Azərbaycan ordusunun ilk şanlı taborunun ilk starşinası olub. Bu səbəbdəndir ki, əvvəllər gizir kimi xidmət edən Arif 40 yaşında zabit rütbəsi alıb. Bu yaxınlarda “Azərbaycan Bayrağı” ordeni ilə təltif olunan hərbçilər sırasında Arifin də adı var.

...1992-ci ilin isti avqust ayı idi. Azğın düşmən Ağdabanı güclü top atəşinə tutmuşdu. Birinci top batareyamız mövqeyini tərk etmişdi. Arif döyüşçülərə ərzaq gətirirdi. Vəziyyətdən xəbərsiz idi. Kəndə yaxınlaşanda kapitan Kamal onun qabağına çıxdı və həyəcanla dedi:

- Arif, yaxşı ki, vaxtında gəldin. Birinci batareya mövqeyi tərk etdi, tək qalmışıq. Ermənilər bundan xəbər tutmamış tədbir görmək lazımdır.

Arif tez silaha sarıldı və “dalımca”, - deyə ikinci batareyanın əsgərlərinə ön səngərə keçib döyüş mövqeyi tutmağı əmr etdi. Toplarımızdan altı cavab atəşi açıldı. Hədəflər düzgün nişanlanmışdı. Ona görə düşmənin atəşi seyrəldi. Bu zaman “N” postundan Elməddin adlı bir əsgər “kömək edin”, - deyə çığıra-çığıra topçuların səngərinə doğru gəlirdi. Arif əsəbi halda soruşdu:

- Nə olub?

- Baş çavuş Şəmsəddin Əbdülrəhmanov, bir də 6 əsgərimiz köməksiz qalıb. Ermənilər üstümüzə yeriyirlər.

- Bu dəqiqə əncam çəkərik.

Arif 10 əsgərlə birlikdə od-alov içərisində sürünə-sürünə posta çatdı. Şəmsəddin onu görcək sevincindən ağladı:

- Gəl bir səni öpüm. Bildim ki, gələcəksən.

“PK”-lar eyni məqamda işə düşdü. Düz 10 lent patron boşaldı. 3 saatdan sonra gizir İslam Babakişiyev başda olmaqla birinci bölüyün döyüşçüləri özlərini ön atəş xəttinə yetirdilər. Düşmən basıldı...

Arifin yaddaşında yatan döyüş xatirələri zəngindir. Daşaltı əməliyyatı ürəyinə bir qara xal salıb. Ağdərədə zəfər çalmağın çəmini öyrənib. Laçında, necə deyərlər, ölüb ölümdən qayıdıb. Kəlbəcər xatirələri acılı-şirinlidir. Təhlükəli bir gecədə Çapardan Zərdəxaca xeyli top mərmisi daşıyıb. Çaparda 6 əsgər və 1 topla düşmənin qabağını kəsib. Kəlbəcər faciəsi zamanı qaçanlara qoşulub aradan çıxmayıb. Yiyəsiz qalan 3 “Ural” maşınını, 3 topu və 18 avtomatı lazımi yerə təhvil verib. Starşina olsa da, çox vaxt komandir postunda oturub qəfil döyüş tapşırıqlarını bacarıqla yerinə yetirib. Nəhayət, Arifi batareyada taqım komandiri vəzifəsinə təyin ediblər.

- Hansı döyüşləri özün üçün uğurlu hesab edirsən? – deyə ondan soruşuram.

Arif zabitə xas qürurla cavab verir:

- Hansı döyüşdə ki, düşməni məhv edə-edə irəliləyirik, ona uğurlu döyüş deyə bilərəm. Əvvəllər çox döyüşlərdə olmuşam. Əfsus ki, qazanmaq əvəzinə itirmişik. Ötən ilin son günündən başlayan vuruşlarımız isə mənə qol-qanad verib. Murovdağ əməliyyatında qarlı-boranlı qayaları 4 saat ərzində kəndirlə keçdik. Minaatanlarımız 3 saat dayanmadan atəş açdılar. 8 erməni gəbərtdik. Sağ cinahda elə güclü mövqe tutmuşduq ki, bir nəfər də itki vermədən düşməni əzdik. Yanşağın alınmasında isə əsl fədakarlıq göstərdik. Mən sağ gözümün üstündən kiçik zədə alsam da, əsgərlərimiz düşməni göz açmağa belə qoymadılar. Azğın erməni piyadaları pərən-pərən olub geri çəkildilər. Ümumi nəticədə 12 kəndimizi düşməndən azad etdik. Bax, bu, əsl uğurlu döyüşümüzdür.

Kiçik leytenant Arif Məmmədov Bakının Binə qəsəbəsində doğulub. İki qızı var. Ailə şərəfini, el vüqarını, Vətən qeyrətini hər şeydən uca tutur. Qaçqın adı ilə orada-burada baş girləyən cavanlardan yaman gileylidir: “Vətən dardadırsa, başına papaq qoyan kişilər çayxanalarda, kef məclislərində yox, döyüş səngərlərində can qoymalıdırlar. Məndən olsa, kişi qaçqına bir qara qəpik də vermərəm. Kişi xeylağı qaçqın olmaz”.

Arif, zabit qardaşım, ordenin mübarək! Gün o gün olsun ki, səninlə döyüşdən yox, dinc həyat qayğılarından söz salaq, Vətəni azad, xalqımızı xoşbəxt görək!

9 fevral 1994-cü il

     P.S. Arif daim öz vətənpərvər mövqeyində fəallıq göstərməkdədir. Hər gün vətən çağırışını gözləyir. İstənilən vaxt ölkəmizin müdafiəsi naminə döyüşə hazırdır!...

                                                                                                                 İbrahim MƏSİMOĞLU