...KƏŞF OLUNMUŞ ÜRƏK
Zabit Fərzalı Rəhimov
əsl hərbçidir və onun icraçılıq qabiliyyəti, yüksək işgüzarlığı, vətənpərvərliyi,
prinsipiallığı imkan verir ki, “N” taborunun ön cəbhə ilə arxa cəbhə arasındakı
çoxşaxəli əlaqə yükünü çiynində saxlaya bilsin.
Bu ilin əvvəllərində
Kəlbəcərdə keçirilən uğurlu hərbi əməliyyatların əsas qüvvə mənbələrindən biri
də “N” taborunun arxa cəbhə işinin mütəşəkkil qurulması idi. Bu sanballı müvəffəqiyyətə
görə Fərzalı Rəhimov “Hərbi xidmətlərə görə” medalına layiq görüldü. Təbii bir
sual ortaya çıxır: Nə üçün arxa cəbhə zabitlərindən təkcə Fərzalı
mükafatlandırıldı?
...Şamil Əmirovun
igidləri Qamışlı kəndinin tövləsində gizlənmiş erməni quldurlarını mühasirəyə
almışdılar. Fasiləsiz döyüşdə əsgərlərimizin patronu tükənmişdi. Ön xətlə
operativ əlaqə saxlayan Fərzalı bu məlumatı alan kimi təminat taqımının 6 əsgəri
ilə birlikdə işə başladı. Qar dizə çıxırdı. Onlar çətin dağ yolları ilə patron
dolu yeşikləri əllərində, çiyinlərində daşıyırdılar. Gecə saat 3 tamamda tapşırıq
yerinə yetirildi. Fərzalı ön xəttə qədər öz əsgərləri ilə getdi. Bölüyün igidləri
yubanmadan döyüşü davam etdirərək mühasirədə qalsalar da, təslim olmaq istəməyən
erməni faşistlərini cəhənnəmə göndərdilər. Bu hadisədən iki gün sonra Murov
yolu qar uçqunundan tutulmuşdu. Texnikamızın hərəkəti mümkün deyildi. Hərbi əməliyyatlarımız
isə davam edirdi. Fərzalı yaman əlimyandıda idi. Nə gecə, nə də gündüz yata
bilirdi. Bəzən yolun qarını saatlarla təmizləməyə məcbur olurdular. Çiçəkli
dağı istiqamətində isə “ZİL-131” markalı maşında qəzaya uğradılar. Fərzalı bu
yolu nagüman gəlmişdi. Ürəyi dözmürdü. Yolun sürüşkənliyindən maşın dərəyə
aşdı. Fərzalı da içində idi. O, bərk əzilsə də, gecəykən ətrafa dağılmış ərzağı
cəsur əsgərləri ilə təcili toplayıb, piyada ön atəş xəttinə çatdırdı.
Fərzalı ilə bir cəbhə
həyatı yaşayan, əsgəri haqq-salamı olan zabit Əli Bayramovun fikri yazımıza
daha dəyərli söz dayağı verə bilər:
- Mən Fərzalını
ancaq arxa cəbhə zabiti hesab edə bilmərəm. Fikrimi əsaslandırmaq üçün bir
döyüşü xatırlayım. Yanvarın 22-dəki hücum zamanı Qamışlı kəndi erməni
quldurlarından təmizlənərkən elə vəziyyət yarandı ki, piyada qüvvələrimizə
ehtiyac duyduq. Fərzalı həmin dəqiqələrdə ön atəş xəttində idi. Yemək-içmək gətirmişdi.
O, böyük həvəslə döyüş tapşırığını aldı. Mən ehtiyat etdim. Dedim ki, qaş düzəltdiyimiz
yerdə göz çıxardarıq. Fərzalı isə öz əsgərləri ilə mövqe seçib döyüşə atıldı,
mümkün qədər düşmənə hərbə-zorba gəldilər. Doğrudan da, fədakarlıq etməyi bacarmayan
insan tam mənəvi yüksəlişdən məhrumdur. Fərzalı Vətən eşqinə özünü fəda etməyi
bacarır. Buna görə başına cürbəcür bəlalar gəlsə də, Allah onu hifz edir və öz
istəyinə qovuşmaqda ona yardımçı olur. Həmin döyüşdə ələ keçirdiyimiz hərbi qənimətlərin
bir hissəsini Fərzalının igidləri tapmışlar. Qərəz, necə deyərlər, Fərzalının
kölgəsini daim üstümüzdə hiss edirik.
Laçın rayonunun
Mişni sərt dağ kəndində də Fərzalı maşınla qəzaya uğrayıb. Təxminən bir ay qan
qusub. Lakin yenə sağalaraq öz istəkli cəbhədaşlarının yanına qayıdıb.
Hər ürək kəşf
olunmamış bir dünyadır. 1962-ci ildə Gədəbəyin Əyrəvəng kəndində döyünməyə
başlayan Fərzalı ürəyini nə Leninqrad gizir məktəbində təhsil alanda, nə də
keçmiş SSRİ-nin hərbi hissələrində texnik işləyərkən kəşf edə biliblər. 1992-ci
ilin sentyabrından Azərbaycan Silahlı Qüvvələrində xidmətə başladığı vaxtdan
etibarən Fərzalının bütün mənəvi varlığı açıqlanıb. Çünki Vətən müharibəsi, səngər
ömrü insan qəlbinin məhək daşıdır. Onun qəlbində düşmənə qarşı güclü nifrət və
qəzəb dalğası daim şahə qalxır. Fərzalı hərbi hazırlıqlı, ədalətli, qəlbiyumşaq,
cəsarətli cavandır, erməni işğalçılarının tapdağına çevrilmiş torpaqlarımızın
azadlığı naminə bütün varlığı ilə çalışan bir igiddir...
14 sentyabr 1994-cü il

Комментарии
Отправить комментарий