ƏSL BAYRAMLIQ HAÇAN OLACAQ?!
Nə qədər
sonu bilinməyən ideya və məqsədlər naminə gecə-gündüz arzulasan da ideal hədəf
sandığın o məqama səni çatdırmaq üçün zaman öz gərdişini dəyişən deyil. Nə də hər
gün üzümüzə açılan səhər səni hədsiz bezikdirən o həsrətə con sözünü demir. Bax,
Bayramın bəlası da bundadır. Ali istəklər uğrunda bütün varlığı ilə çalışsa da,
hətta zaman dialektikası o vətəncanlı zabit həmkarımıza hələ heç nə vəd etmir.
Axı, insaf da yaxşı şeydir, Bayramın qəlbi neçə illərdir bayramlığa həsrətdir.
Özü demişkən, ulu Qarabağımızla bahəm doğma yurdu Zəngilan erməni işğalından
qurtarmayınca bu barədə söz açmaq olmaz. Düzdür, gündən-günə qüdrətləşən ordumuzun
aprel zəfərinin təntənəsi içərisində hamımız bayram libası geyinmişdik. Bayram
da bizə qoşulmuşdu. Amma bu bayram əsl bayram deyildi. Bəs, Bayram üçün əsl bayramlıq haçan olacaq?!
Yurd
sevgili zabit həmkarım ehtiyatda olan polkovnik-leytenant Bayram Məmmədovu
yaxından tanımayanlar üçün açıqladığımız mətləblər, söz yox ki, tam mənası ilə tez
aydınlaşa bilməz. O, peşəkar hərbçi olmasa da, peşəkar pedaqoq kimi hərbçiliyin
zəruri vərdiş və sirlərinə təcrübə yolu ilə sahib olmuş bir şəxsiyyətdir. Onun əsl
həyat imtahanları 10 noyabr 1991-ci il tarixindən sonra başlamışdır. Həmin gün
Bayram Zəngilan özünümüdafiə taborunun komandiri təyin edilmişdi. İxtisas
uyğunluğu olmasa da, doğma rayonun ictimai həyatında fəal mövqeyinə və dövlət
işində qazandığı səriştəyə istinadən ona bu məsul vəzifə təklif edilmişdi. Cavabdehlik
yükü çox olsa da irəli sürülmüş təklif ürəyincə alınmışdı.
Bayramın iç dünyasında daşnak erməni xəyanətinə qarşı döyüşkənlik ruhu
çoxdan qaynayırdı. Bu səbəbdəndir ki, tabor komandiri təyin edildiyi ilk gündən
başlayaraq hərbi idarəetmə qabiliyyətini
dərindən əxz etmək üçün real imkanlardan bacarıqla istifadə etməyə can atırdı. Ölkəmizin
ağır siyasi-iqtisadi böhran və savaş şəraitində döyüş komandiri cavabdehliyini
yaxşı dərk edən Bayram Məmmədovu Zəngilan camaatı bu vəzifə üçün təsadüfi adam
hesab etmirdi. Çünki ictimai həyatda çox sayılıb-seçilirdi. Zəngilan torpağında
yetişən yüksək amallı gəncliyi yaxşı tanıyırdı. Üstəlik körpə çağlarından
varlığında qaynayan döyüşçülük cövhəri tükənən deyildi. Bu onun öz gücünə və cəsur
yurdkeşlərinə olan inamdan irəli gəlirdi.
O
zaman ən böyük problem ondan ibarət idi ki, Azərbaycan dövləti hələ öz ordusunu
yaratmağa başlamamışdı. Ziddiyyətli ictimai-siyasi situasiyalar hər kəsi
usandırmışdı. Sovet ordusunun qüvvədə olan hissələri qaynar nöqtələrdə ikili
mövqe tutmuşdu. Bəzən daşnak erməni xəyanətinə uyaraq hər cür murdar oyunlara cəlb edilirdilər. Rayonun
Şayıflı kənd ətrafında guya sülhməramlı missiya həyata keçirən sovet hərbçiləri
cürbəcür qəfil silahlı basqınların qarşısında aciz qalırdılar. Digər kəndlərdə
isə əli silah tutan cavan və yaşlı nəsil gecələr növbə ilə yaşayış məntəqələrinin
giriş yollarında keçik çəkirdilər. Silah azlığı müdafiə işini qurmaqda bir nömrəli
problem sayılırdı. Məktəblərdə hərbi kabinetlərdən və kəndlərdən kütləvi şəkildə
silahlar yığılsa da, tək-tək əllərdə ov tüfənkləri qorunub saxlanmışdı. Həm
fiziki, həm də mənəvi möhkəmliyi Bayramı əlacsız qoymadı. Əsl vətənpərvər və
qorxmaz oğullardan ibarət bir taborun yaradılması üçün var gücü ilə fəaliyyətə
başladı. Doğrudan da, ümidsizlik yalnız zəif adamlara xas bir xüsusiyyətdir.
Ümidi olmayanlar tədricən gücsüz bir vəziyyətə düçar olur və son nəticədə məğlubiyyətlə barışmaq məcburiyyəti
qarşısında qalırlar.
Taborun rəsmən yaradılması bir neçə müzakirə prosesindən keçməli oldu.
Birinci mərhələ Zəngilanın yerli rəhbərliyi tərəfindən təşkil edilsə də, bu sahədə
aparılan uzun-uzadı diskussiyalar nəticəsiz qaldı. Bakı şəhərində və Üçtəpə
poliqonunda keçirilən toplantılarda da Bayram
Məmmədova hər hansı təyinat və konkret tapşırıqlar verilmədi. Nəhayət,
noyabrın 10-da rəsmi qərar qəbul edildi. O zaman baş leytenant rütbəsində olan
Bayram Məmmədov Zəngilan rayon özünümüdafiə taborunun komandiri təyin edildi. Tabor 361 nəfərlik ştatdan ibarət
idi. Bayram qısa vaxt ərzində ehtiyatda olan təcrübəli zabitlərdən və vətəncanlı
gənclərdən ibarət tabor qərargahını formalaşdırdı. Həmin dövrdə bəzi rayon taborlarına
xas olan intizamsızlıq hallarına burada yol verilmirdi. Çünki döyüşçü münasibətlərində
yaranan ən kiçik səhvlər yerindəcə aradan qaldırılır və lazım gələndə müvafiq cəzalar
verilirdi. Bu pozulmaz hərbi intizam ovqatının davamlı inkişafını Bayram özü istiqamətləndirirdi. Özü də
qayda-qanun tələblərinə tam əməl edirdi ki, kimsə ona irad tuta bilməsin. Bu zəruri hərbçi xüsusiyyətlərini 1978-1980-ci illərdə sovet
ordusu əsgərliyində əxz etmişdi.
Dəyərli bir fakt: Zəngilan
rayonunun “Kənd həyatı” qəzetinin hərbi vətənpərvərlik guşəsində əsgər yoldaşı
Nikolay Kvelidzenin “Bölmə komandiri” sərlövhəli yazısında oxuyuruq: “ Biz Uzaq
Şərqdə xidmət edirik... Mən bu məktubumda azərbaycanlı əsgər Bayram Məmmədov
haqqında söz açmaq istəyirəm. O, bölük komandiri, kiçik serjantdır. Hərbi xidmətdən
əvvəl Azərbaycan Pedaqoji Xarici Dillər İnstitutunun ingilis dili fakültəsini
bitirib... “Əlaçı bölmədən əlaçı bölməsinə” – Bayram Məmmədovun başçılıq etdiyi
bölmənin əsgərləri bu deviz altında çalışır, xidmət göstərirlər... Bayram öhdəsində
olan döyüşçülər arasında hərtərəfli siyasi-tərbiyə işi aparır. Bəzən öz şəxsi
istirahətinə ayrılmış saatları da döyüşçülərin hərbi və siyasi hazırlığına sərf
edir. Buna çoxlu misal göstərmək olar...” Bu səmimi və çox hərarətli sözlər
Bayramın hərbi konteksdə fəaliyyət kamilliyini özündə əks etdirən real tarixi
cizgilərdir. Təbii ki, bunlar onun zəhmətə qatlaşan şəxsi təbiətindən doğur. Vətən
söhbəti gedən yerdə biganə qalmır, ictimai fayda verən nümunəvi hərəkətlərində
yersiz olaraq dayanmağı xoşlamır, səmərəsiz əməlləri qəbul edə bilmir, hər cür
fəaliyyətsizliyi inkar edir. Bayramın bu vətəncanlı mövqeyi müstəqil dövlətimizin
müdafiəsində ikiqat güc almışdı.
Zəngilan rayon özünümüdafiə
taboru, təbii ki, ilk addımları çətinliklə atırdı. Hər gün bir təminat problemi
yaşanırdı. Çünki Ermənistanın Qafan və Mehri rayonları ilə həmsərhəd bir ərazidə
mövqe tutan bu tabor hər dəqiqə düşmənin hədəfində idi. Təcrübə azlığı, çatışmazlıq
halları olsa da, qəfil erməni basqınlarının qarşısı mərdanə alınır və düşmənə real
imkanlar hesabına cavab verilirdi. Könüllü döyüşçülərimiz əksər hallarda öz şəxsi
imkanlarını işə salırdılar. Odur ki, müdafiə işi zəifləmirdi. Bu, səbəbsiz deyildi.
O zamankı dövlət hakimiyyətimizin səbatsız fəaliyyəti başımıza gölənilməz
oyunlar açırdı. Nizami ordumuzun yaradılmasına az diqqət yetirilirdi. Siyasi çəkişmələr,
hakimiyyət uğrunda mübarizə döyüşçülərimizin ən yaralı yeri sayılırdı. Bəzən vəzifə
davası aparanların şəxsi siyasi iddiaları elə bir həddə çatırdı ki, vətən
torpaqlarımızın müdafiəsi ikinci plana salınırdı.
Zəngilan rayon özünümüdafiə
taborunun yardılmasında xüsusi xidməti olan Bayram Məmmədov ordusuz günlərimizi belə xatıryayır:
– Xalqımız tarix boyu erməni
xəyanəti ilə üz-üzə gəlmişdir. Dövlət müstəqilliyimizin əvvəlində isə başımıza
çox bəlalar gəldi. Daşnakların qabaqcadan hücum hazırlığı, bizim qəfil
hücumlara qarşı müdafiəsiz qalmağımız və ordu yoxluğu problemi torpaqlarımızın işğalına şərait yaratdı. Buna
görə də rayon özünümüdafiə taborlarının yaradılması o dövrdə xüsusi əhəmiyyət
daşıyırdı. Bəzi qüvvələr rayon camaatının yerli imkanları hesabına müdafiə təşəbbüskarlığını
qeyri-hərbi peşəkarlıq faktı kimi vacib hesab etmirdilər. Bəs, nə etməli idik?
Yoxsa əzazil daşnak əsarətinə düşməliydik?! Yaxşı ki, mərd xalqımız öz haqlı
yolundan dönmədi. Vətəni dardan qurtarmaq üçün qeyrətli gənclərimiz sinəsini
qabağa çəkərək azğın düşmənə layiqli cavab verdilər. Doğma yurdumuzun müdafiəsini
hər şeydən üstün tutan qeyrətkeş qüvvələrimiz lazımi köməklik göstərsələr də,
mövcud rəhbərlik tərəfindən məqsədli şəkildə bizə güclü təyziq edilirdi. Onlar
açıq-açığına bütün məsələləri öz siyasi mənafeyinə uyğun surətdə həll etməyə can
atırdılar. Çünki ordu quruculuğunun ləngidilməsi onlara sərf edirdi. Bir xalq məsəlində
deyilir ki, dünyada üç şey təhlükəli hesab edilir: bıçaq uşaq əlində olanda,
hakimiyyət axmaq əlində qalanda və tərif yaltaq dilindən düşməyəndə. Hikmətli
sözlərdir. Biz həqiqətən axmaq siyasi qüvvələrin əlində qalmışdıq. Amma xalq
buna çox dözmədi. Əgər həmin illərdə bütün imkanlar ordu quruculuğuna yönəldilsəydi,
ermənilərin işğal niyyəti baş tutmazdı. Təəssüf ki, o dərdi biz yaşadıq. Mən
xalqımızın mərd oğulları ilə qürur duyuram ki, onlar ümidsizliyə qapılmadılar.
Min bir çətinliklərə, iyrənc siyasi hərc-mərcliyə baxmayaraq güclü inamımız
vardı. Bəzən elə həlledici vəziyyət yaranırdı ki, uşaqdan tutmuş əli çəlikli
ağsaqqallarımızadək hamı səngərdə düşmənə qarşı vuruşmaq istəyirdi. Elə
anlarımız olub ki, döyüş mövqelərinə texnika çıxara bilməyəndə uşaqlı-böyüklü kənd
camaatımız bizə yaxından kömək etməyə başlamış və düşməni yerində oturtmuşuq.
1992-ci ilin aprelində Ermənistanla sərhədi olan kəndlərimizə güclü basqın
oldu. Əvvəlcə artilleriya atəşləri həyata keçirildi. Sonra iki istiqamətdə hərbi
texnika və vertolyotlar vasitəsilə üstümüzə şığıdılar. Biz mülki əhali arasında
dəhşətli həyəcan yaradan həmin daşnak həmləsini canımızla dəf etdik. Düşmən özü
də məəttəl qalmışdı. Onlar kəndlərimizə soxula bildilər, amma qəhrəman zabit və
əsgərlərimizin şücaəti sayəsində doğma obalarımıza yayılan murdar nəfəslər kəsildi.
Kifayət qədər itki verən dığalar geri çəkilməli oldular...
Qubadlı və Cəbrayıl rayonlarının işğalı nəticəsində mühasirəyə düşən
Zəngilan oktyabrın 29-da çox çətin döyüş vəziyyətinə düşdü. Yağı hücumlarına həmişə
mərdanə sinə gərən əhali bu dəfə qeyri-bərabər bir mübarizədə geri çəkilməli
oldu. Dinc əhali öz döyüşçüləri ilə birgə çıxış yolunu Araz çayından İran ərazisinə
keçməkdə gördü. Əks təqdirdə ikinci bir Xocalı hadisəsinin baş verməsi ehtimalı
yarana bilərdi. Geri çəkilmə dəqiqələrində Bayramın damarından qara qanlar
axırdı. Ağır itkilərdən doğan həyəcanlı
dəqiqələrdə keçirdiyi sarsıntılı epizodlar, bəlkə də, onun ömrünü on il geri
saldı. Amma hər cür təhlükəyə qarşı sinə verməkdən çəkinmədi. Çalışdı ki, Zəngilanın
dinc əhalisi erməni əlinə əsir düşməsin...
Zəngilanın o ağır işğal günü Bayram Məmmədov
acı aqibətli düşmən hücumunun təəssüratı altında qaranlıq düşənədək ah çəkdi. Ona
aydın şəkildə aşkar idi ki, daşnaklar belə yüksək təminatlı hücumu təkbaşına
icra etməmişdi. Mətin döyüşçülərimiz bəzi məqamlarda gülləsiz qalsa da, geri çəkilmək
istəmir, köməyin gələcəyinə ümid edərək yerində möhkəm dayanır və müxtəlif
aldadıcı taktiki priyomlardan istifadə etməklə düşmən qüvvələrini azdırırdılar.
İşğaldan sonra Bayram bir gecə yuxusuz
qaldı. İtkin düşən döyüşçü yoldaşları
haqqında ürəksızladıcı fikirlər onu tərk etmirdi. Hər səhər baxışı zamanı sıraya
düzülmüş cəsur döyüşçülər onun gözləri önündə canlanırdı: Baloğlan Süleymanov, Sabir Paşayev, Emin Nəsibov, Qasım Mövsümov, Bəhram Adıgözəlov,
Əlibaba Məmmədov... Elə bil, doğma qardaş kimi qəlbən
bağlanmış fədakar cəbhədaşlarından ayrılmamışdı, sanki onlarla çiyin-çiyinə
durmuşdu. Onları yenə öz yanında görmək istəyirdi. Lakin xoş xəbər gəlmədikcə o
qəlbən çox sarsılır, bədbin fikirlərin altında başı gicəllənirdi...
Doğma
yurdun işğal dərdi Bayramı ordu həyatına daha dərindən bağladı. Bir tabora
komandir olmaq təcrübəsi hərbçilik sahəsində növbəti addımlar üçün əsaslı şərait
yaratdı. Təşkiletmə, əlaqələndirmə, nəzarətetmə qabiliyyəti, əxlaqi saflıq, cəsarət,
məsuliyyət hissi, yüksək mədəni davranış, ədalət və obyektivlik duyğuları –
bütün bu məziyyətlər onu irəliyə doğru apardı. Təmsil etdiyi şəxsi heyətin
“hörmət şkalası”nda daim birinci yeri tutdu. Alay və hərbi hissə komandirinin
müavini, Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələri Arxa Cəbhəsinin kadrlar bölməsinin baş zabiti, Beynəlxalq Hərbi
Əməkdaşlıq İdarəsinin hərbi attaşelər və hərbi nümayəndəliklərlə iş şöbəsinin
baş zabiti və NATO-nun Sülh Naminə Tərəfdaşlıq Proqramının həyata keçirilməsi
bölməsinin rəisi vəzifələrində müxtəlif sınaqlardan bacarıqla keçdi. Tutduğu
bir-birindən fərqli vəzifələrdə ordumuzun inkişaf pillələrini şəxsən özü
addımlayaraq ümumi nailiyyət dəstinə layiqli şəxsi töhfələrini verdikcə işğal
edilmiş torpaqlarımızın xilasına ümidi daha da mökəmlənir və hərbi qüdrətimizin
güclənməsindən xüsusi fərəh hissi
keçirirdi.
2006-cı ildə polkovnik-leytenant rütbəsində
ordu sıralarından ehtiyata buraxılanda nail olduğu bu sosial təminat onun maddi
cəhətdən xeyrinə olsa da, gündəlik həyatında sanki bir boşluq yaratdı. Heç bir
halda bekar qala bilmədi. Qarşı tərəfdən də tez üzə çıxan narahatlıq halları çox
qabarıq şəkildə gözə göründü. Belə ki, peşəkar hərbçi kadrların hazırlanmasında
bir pedaqoq kimi ona ehtiyacın çox olması pensiyaya çıxdığı ilk günlərdən
etibarən komandanlıq tərəfindən gündəliyə salındı və ona yenidən iş təklif
edildi. Söz yox ki, təklif Bayramın ürəyindən xəbər verirdi. Həmin ilin iyun
ayından Silahlı Qüvvələrin Təlim və Tədris Mərkəzinin xarici dillər
kafedrasının baş müəllimi təyin edildi. Daha sonra Silahlı Qüvvələrin Hərbi
Akademiyasının Xarici Dillər kafedrasının rəis müavini – baş müəllimi, milli təhlükəsizlik
və humanitar elmlər kafedrasının xarici dillər silsiləsinin rəisi – dosent və
xarici dillər bölməsinin rəisi vəzifəsində
çalışdı. Hazırda Silahlı Qüvvələrin Hərbi Akademiyasının Xarici Dil və Tərəfdaşlıq
Mərkəzinin Roman və German dilləri bölməsinin baş müəllimi vəzifəsində üzərinə
düşən tapşırıqları bacarıqla yerinə yetirir. Eyni zamanda test və metodiki
hazırlıq bölməsinin rəisi vəzifəsini icra edir.
Bayram Məmmədov ona həvalə edilən bütün
işlərdə çətinlik çəkmədiyinə görə onun perspektivi heç vaxt kölgə altına düşməmiş
və şəxsi təşəbbüskarlığı sayəsində yeni fəaliyyət yolları açmışdır. Bu baxımdan ABŞ
Müdafiə Nazirliyinin Hərbi Dil İnstitutunun məzunu kimi ordumuzda yüksək
ixtisaslı komanda–qərargah zabitlərinin yetişdirilməsində onun əməyi xüsusi
olaraq vurğulanmalıdır. Zabitlər tərəfindən ingilis dilinin mənimsənilməsi prosesində
onlara tez bir zamanda dil öyrənməyin ən
səmərəli yol və vasitələrini sadə priyomlarla elə açıqlayır ki, tədrisin nəticələri
həmişə ürəkaçan olur. Bu istiqamətdə yeni addımlar atmışdır. Belə ki, böyük zəhməti
hesabına hasilə gələn ingiliscə-azərbaycanca, azərbaycanca-ingiliscə və
ingiliscə hərbi söz qısaltmaları, ingiliscə-azərbaycanca, azərbaycanca-ingiliscə
hərbi-siyasi lüğətlər hərbçilərimiz üçün çox dəyərli tədris vəsaitləri hesab
edilir. Milli hərb sözlüyü tariximizdə onun açdığı bu cığırlar yeni qüvvələr
hesabına davam etdirilir. Vaxtaşırı elmi məqalələrlə çıxış edərək Azərbaycan
dilində hərbi leksikologiyanın təkmilləşdirilməsi və daha da inkişaf etdirilməsi
sahəsində əvəzsiz xidmət göstərir. Hərbi Akademiyanın rəhbərliyi sanballı
pedaqoji fəaliyyətini nəzərə alaraq ona fəxri adın verilməsi barədə yuxarı komandanlıq
qarşısında vəsatət qaldırmışdır. Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham
Əliyev cənablarının 2015-ci il 24 iyun tarixli 1291 nömrəli sərəncamı ilə
Bayram Məmmədova “Əməkdar müəllim” fəxri adı verilmişdir.
Söz yox ki, hər bir kəsə verilən fəxri
ad xüsusi cavabdehlik yaradır. Bayram əsl müəllim kimi bu zirvəyə yüksəlmişdir.
Mustafa Kamal Atatürk demişkən, müəllim şam kimidir, özü yanıb
tükənərkən ətrafını işıqlandırır. Ona yaxşı
bələd olduğuma görə deyə bilərəm ki, odlu-alovlu vətən savaşının hər üzünü
görmüş bir ziyalı kimi Bayram Məmmədovun timsalında bu məsuliyyət
anadangəlmədir. Onun varlığında geriləmə avazı heç bir halda kök ata bilməz. Tərcümeyi-halını
bircə-bircə oxuduqca hərbçi qabiliyyətinə, pedaqoji təcrübə dərinliyinə,
hərtərəfli bilgi və fərasət dairəsinin
genişliyinə heyran olursan. Dünyaya göz açdığı Zəngilanın Canbar kəndinin adı
onunla bir dillərə düşməkdədir. O, Azərbaycan Pedaqoji Xarici Dillər
İnstitutunun məzunu olaraq elə bir ibrətli həyat yolu keçmişdir ki, şəxsi
fəaliyyəti ilə bağlı ötən hər il onun adına şəxsi zəfər qazandırmışdır. Yalnız
bir qaralı gün tarixi yurdumuzun işğal faktından doğur. Əsas
fəaliyyətində gərginlik yaradan da bu kədərli ruhiyyədən irəli gəlir. Sovet
əyyamında Zəngilan rayonunun bir neçə dövlət işində əldə etdiyi təcrübə ona çox
kömək olmuşdur. Üstəlik Bakı Sosial İdarəetmə və Politologiya İnstitutunu
bitirərək məsul dövlət işlərinin incəliklərinə yiyələnmiş və rəhbər kadrlara
dair məziyyətləri hərtərəfli əxz etmişdir. Təxminən otuza qədər böyük xarici
ölkələrdə keçirilən təlim, seminar, konfrans, iclas və digər görüşlərdə milli
ordumuzu layiqincə təmsil edən bu zabit həmkarım həmişə yüksək mükafatlara
layiq görülmüşdür. Vaxtaşırı jurnalistik fəaliyyətinə yer verir, aparıcı
respublika qəzetlərində siyasi, hərbi, elmi və publisistik məqalələrlə çıxış
edir. Öyündürücü faktlardan biri də odur ki, Bayram Məmmədov həm də Azərbaycan
Respublikası Hap Ki Do Federasiyasının vitse-prezidenti kimi bu idman növünün ölkəmizdə
xüsusi bir maraqla geniş yayılması istiqamətində öz doğma övladı, ehtiyatda
olan leytenant Orxan Məmmədli ilə birgə çalışır və bu idman sahəsinə öz şəxsi
töhfəsini verir. Belə ki, çəkilən zəhmət bəhrəsiz deyil, onun oğlu bu idman
növü üzrə dünya çempionudur. Böyük oğlu mayor Rəhman Məmmədli isə Dövlət Sərhəd
Xidmətində öz xidməti borcunu layiqincə yerinə yetirir. Həqiqətən çox
qürurvericidir.
Ordumuzun inkişafında xüsusi əməyi olan
Bayram Məmmədov bu gün çox nikbin düşünür. Bu mövqe əsassız deyil. O, gündən-günə
döyüş qüdrətini artıran ordumuzun yağı
düşmənimiz üzərində tutarlı qalibiyyət qazanacağına böyük ümid bəsləyir:
– Vəzifəsindən, mövqeyindən, sosial
statusundan asılı olmayaraq, hər bir Azərbaycan vətəndaşı vahid amal uğrunda – Azərbaycanın
inkişafı, ümummilli problemlərin həlli, dövlət və milli maraqların təmin
olunması üçün bütün qüvvəsini səfərbər etməyə və var gücü ilə çalışmağa
borcludur. Bu, hər bir kəsdən əvvəl gələcəyimiz olan gənclərə aiddir. Müdriklər
gözəl deyiblər: “Dənizçinin cəsarəti fırtınada, əsgərin cəsarəti müharibədə,
xalqın cəsarəti ağır sınaq günlərində bəlli olur”. Qarabağ uğrunda gedən döyüşlərdə
döyüşən əsgərlər vətən uğrunda şəhid oldular. Şəhid oldular ki, uğrunda can
verdikləri vətən torpağı yağı əlində qalmasın. Azərbaycan xalqı Qarabağ münaqişəsinin
acısını hələ də yaşamaqdadır. Amma indiki ordumuz 1992-ci ilin ordusu deyil.
Çox inkişaf etmişik. Növbəti döyüşlərdə qələbə sözünü biz deyəcəyik. Düşmən
sülhə gəlməsə, öz murdar qanı içərisində boğulacaq və müqəddəs dövlət
bayrağımız Xankəndində dalğalanacaqdır...
Vətən müdafiəsinin fəal əzabkeşi kimi ehtiyatda
olan polkovnik-leytenant Bayram Məmmədovun bu nikbin sözləri mənasız təmtaraq yaratmır.
Ordumuzun döyüş qüdrətinə bəslədiyi inamın etibarlı əsası mövcuddur. Ona görə
ki, hərbi potesialımızın tükənməz təminatçılarından biri onun özüdür. Hər gün qələbə
müjdəsi gözləyir. Çünki özgə gücü hesabına qüvvə toplayaraq saxta qürurluq göstərən
xain ermənilərə Bayram öz döyüşçü həyatında yaxşı bələd olmuşdur. Onların şərəfsiz
qələbə tarixinə canlı şahiddir. Yaxşı
bilir ki, gec-tez işğalçı daşnak ordusu bütövlüklə ölüm yatağına salınacaq!...
İbrahim Məsimoğlu
hərbi
yazıçı-jurnalist, ehtiyatda olan polkovnik-leytenant



Комментарии
Отправить комментарий