“ARSAK” ERMƏNİ NƏFƏSİNƏ YAD KƏLMƏDİR

                            

Erməni hansı siyasi oyunlar oynasa da, daha fələkin çərxi onların xeyrinə dönən deyil. Fələk onların şeytanfikirli bəhanələrini qəbul etmədiyi kimi ulu tarix də saxta müdaxilələrin, keçmiş dünyamıza yalan bənd salanların üzərindən qara xətt çəkir. Xain düşmənimiz Qarabağa “Arsak” adı qoymaqla elə zənn edir ki, saxta tarixçiliyinə haqq qazandırmaq üçün əsl tarixi həqiqətləri kölgə altında saxlamaq şansı çox davamlı olacaq. Əsla yox! Erməni fitnə-fəsadlığı, erməni fırıldaqçılığı nə Qarabağın tarixi ləyaqətinə ləkə salacaq, nə də o qədim yurdumuzda dinc yaşamaq halallığını qazana biləcək. Gerçək əsası olmayan gümanlar sağlam düşüncəli insanların fikir məhsulu ola bilməz. Belə bəd əməllər yalnız erməniyə xasdır. Onların düşüncələrində yalan hakimdir. Saxta ideyalarına tabe olan milli əqidə potensialı çox zəif zəncirlərlə hasilə gəlir və real zərbəyə tuş gələn kimi dağılır. İblis nəfəsli erməni ürəyi bu cür murdar ovqatı özünə çox doğma sanır.

“Arsak” indiki Qarabağımızın qədim adı olsa da, öz tarixi tədqiqatçılarımızla yanaşı dünya alimləri bəyan edirlər ki, nə qədim, nə də müasir  erməni dilində bu coğrafi adın nə məna daşıdığını tapa bilməzsiniz. Yəni “Arsak” erməni mənşəli söz deyil. Tarixçi alimlər etimoloji təhlil apararaq yazırlar ki, “Arsak” iki sözün birləşməsindən  ibarət olan bir toponimdir: ar və sak. Sak qədim türk tayfalarından  birinin adıdır. “Ar” sözü isə dilimizin fonetik dəyişikliyi nəticəsində formalaşmış “ər” sözü kimi istifadə edilir. “Ər” sözü qədim dilimizdə igid, cəngavər, qonaq mənalarını verir.  Bu həqiqəti kimsə tarixin qaranlıq bir küncünə qısa bilməz. Əsl tarix erməni uydurmasını qəbul etmir. Daşnak ağzı nə qədər bağırsa da, tarixin qulağı daha erməni yalanlarını eşitməkdən usanıb.  Real tarixi məxəzlərdə  “Arsak” sözünün mənası da, bu adı daşıyan ərazi də tam aşkardır. Həmin ərazidə yaşayan sak tayfası öz cəngavər əməlləri ilə sahib olduqları yurdu “Arsak” adı altında tanıtdırmışlar. Erməni isə tarixi kələyindən utanmır ki, utanmır. Biz onlara ya diplomatik biçimdə, ya da ədalətli ordumuzun gücü ilə qandırmalıyıq ki, “Arsak” erməni nəfəsinə yad kəlmədir, bir gün o kəlmə sizlərin boğazında ilişib qalacaq və son nəfəsiniz olacaq.

       Bu günlərdə ermənilərin bərpa etmək bəhanəsi ilə dəyişikliyə məruz qoyduğu Şuşanın Yuxarı Gövhər ağa məscidinin son görüntüləri yayımlanıb. Bu növbəti bir daşnak hiyləbazlığıdır. İşğal faktını kölgələyərək guya mədəni bir missiya daşımaq mənzərəsi yaradırlar. Bu məqsədlə Qarabağda yaşayan rus tarixçisi Anton Yevstratovu qabağa veriblər. Əslində ona da rus deməyə dilimiz gəlmir. Artıq o Anton içində beynəlmiləlçi rusluğunu yaşadan Anton deyil. Hərdən onu erməniləşən yeni soyadla çağırırlar. Əlbəttə, bu çağırış mənəvi içliyini itirən bir rusun ürəyincədir. Deyilənə görə daşımaq istədiyi “Yevstratyan” soyadının halalığını da almışdır. Bu dığalaşan rus hətta sosial şəbəkədə paylaşdığı videoda Şuşa məscidinin daxili və xarici hissələrinin ciddi dəyişikliklərə məruz qaldığını gizlətmədən açıqlayaraq deyir ki, Yuxarı Gövhər ağa məscidi İranın maddi irsidir.

       Axı, bu yalnışlığın örtülməyən bir həqiqət gözü də var. O irsin müəllifi azərbaycanlılar deyilmi?! “İran” dediyiniz dövlətin əsl sahibi kimdir?! Tarixi yaxşı-yaxşı oxumaq gərəkdir. Bəzədilmiş erməni yalnışlığına təbii rəng vurmaq hiyləsi ilə məsciddə yenidən bərpa işlərinin layihəsi  İranın memarlıq şirkəti Part Saman Cahan tərəfindən hazırlanıb. Bütün saxta bərpaçılıq işləri Ermənistanın IDEA fondunun maliyyə dəstəyi ilə həyata keçirilib. Layihənin əsas maliyyəçisi isə erməni əsilli rusiyalı iş adamı Ruben Vardanyandır.  İşğal altında qalan torpaqlarımızda bu qeyri-sivil tendensiyanın qarşısı qəti surətdə alınmalıdır. Erməni vandalizmi yerindəcə boğulmalı və onların əsl siması dünyaya daha ətraflı çatdırılmalıdır.

        Gerçək tarix belədir: Şuşada yerləşən  Yuxarı Gövhər ağa məscidi 1883-cü ildə inşa edilib. Məscidin memarı Kərbəlayi Səfi Xan Qarabaği olub. Bu tarix qan yaddaşımızda yaşamaqdadır. Onu təhrif edəni bəndə bağışlasa da, Allah heç vaxt bağışlamaz.

        Erməni təkcə bizə qarşı vandallıq etmir. Onlar Gürcüstan ərazisində şivən qoparırlar ki, bu ölkədə mövcud olan 465 kilsə yalnız ermənilərə məxsusdur. Bu barədə əsassız  iddialar geniş yayılmaqdadır. Buna görə də erməni-gürcü qarşıdurması bəzən orta templə davam edir, bəzən isə ciddi savaş ab-havası doğurur. Gizlin daşnak planları hələ qüvvədədir. Onların planına görə Dağlıq Qarabağdan sonra növbəti müharibə gürcülərə qarşı başlanacaq.

         1993-94-cü illərdə keçirdiyimiz 2-ci Kəlbəcər hərbi əməliyyatlarında doğma motoatıcı briqadamızın tərkibində ictimai-siyasi məsələlər üzrə təlimatçı kimi yaşadığım qürurlu və bədbinli anları yada saldıqca haldan-hala düşürəm. Düşmənə yaxşı divan tutmuşduq. Gülləsi tükənən 1-ci taborumuzun igidləri məcbur olaraq qaçan erməniləri daşa basırdılar. Meydançay boyunca gedən yolda  erməni meyitlərinin sayı bilinmirdi. Dağ aşırımı tamam buz bağlamışdı. Şaxtanın təsiri altında sanki torpağa sancılmış meyit əlindən yollar keçilməz olmuşdu. Yerə səpələnmiş murdar dığa cəsədlərini təmizləyə-təmizləyə özümüzə yol açırdıq. Dığalar yalnız qaçışırdılar. Qabağımıza daş dığırlamağa cəhd edən dığalar yerindəcə gəbərirdilər. Qısa vaxt ərzində Kəlbəcərin 12 kəndini düşməndən təmizlədik. 5 əsir tutduq. Hərbi qənimətlərimiz saya gəlmirdi. Azad etdiyimiz kəndlərdə bütün evlər darmadağın edilmişdi. Bircə tövlələrə əl dəyilməmişdi.  Kənd qəbiristanlıqlarında qəbir daşları yerlə yeksan olmuşdu. Bir salamat başdaşı gözə dəymirdi.

         Sussuzluq kənd qəbiristanlığında şahid olduğumuz bir neçə məqamı yada salmaq istəyirəm: ”Qəbirlərin lal sükutunu ürəyimizin döyüntülərinin səsi pozur. Murdar erməni işğalçıları bütün qəbirləri təhqir ediblər. Mərhumların başdaşlarına həkk olunmuş şəkilləri avtomat gülləsi ilə dağıdılıb. Heyrətli baxışlarımız elə bil torpaq altında uyuyan yurddaşlarımızın daş baxışları ilə toqquşur. Yaşlı bir qocanın küskün surəti sanki bizi qəmli-qəmli məzəmmət edir: “Yurdumuzu niyə yiyəsiz qoydunuz?” Bizi soyuq tər basır. Qocanın sualına cavab verməkdənsə ölmək yaxşıdır.

       Bəzi qəbirləri tamamilə söküblər. Yəqin öz meyitlərini basdırmaq istəyiblər. Öz əsil-zatını şişirdən, saxtalaşdıran bu millət, görünür, bizim qəbirlərə sahib çıxmaqla nə vaxtsa sübut etməyə çalışacaqdır ki, Kəlbəcərdə onun əcdadı “yatır”. Adamı dəhşət bürüyür. Hansı əcaib oyunlar qaldı ki, bu xain qonşumuz bizim başımıza açmasın? Yox, belə getməz. Əcdadlarımızın ruhunu təhqir edən əllər kəsilməsə, bizim özümüzə “kişi”, “bu ulu torpağın oğluyam” deyib yaşamağa haqqımız yoxdur...”

       Təkcə Kəlbəcərdə deyil, bütün işğal olunmuş torpaqlarımızda dığaların gündəlik işi tarixi saxtalaşdırmaqdan ibarətdir. Harada qədim, yaxud indiki azərbaycanlı izi varsa, o iz pozulur və süni erməni tarixi həkk edilir. Beynəlxalq tribunalarda da hay-həşir salırlar ki, guya erməni milləti yazıq millətdir, tarixi torpaqları öz əlində deyil. Canfəşanlıqla yaxasını yırtan bu dığalara isə “sus” deyənlər çox azdır.

         Erməni saytlarında təzə bir xəbər də yayıblar ki, düşmən qüvvələrimiz Azərbaycanın milli at cinsi olan Qarabağ atlarını da özünküləşdirməyə girişiblər. Belə ki, işğal altında olan Xocalı rayonunun Muxtar kəndində yeni atçılıq mərkəzi yaradılıb. İppodromu və at saxlamaq üçün tövlələri olan mərkəzdə Qarabağ atlarının sayının artırılması və sonradan xaricə satılması planlaşdırılır. Mahnılarımızdan tutmuş milli xörəklərimizədək hər şeyi öz adına çıxmaq istəyən arsız dığalar, unutmasınlar ki,  gün gələcək, o Qarabağ atlarımız hirslənərək erməni ağzını bir təpiklə yırtacaq və əsl sahibini öz tərkinə çıxmağı dəvət edəcəkdir.

        Nazim Mustafa, Araz Qurbanov və Elşad Əlilinin birgə yazdıqları ”Erməni saxtakarlığı. Yalan üzərində qurulan tarix” kitabını oxuyan zaman erməni uydurmalarının zəngin faktları barədə xeyli məlumat əldə etmişəm. Kitabda qeyd edilir ki, vaxtilə rus pravoslav kilsəsinin yepiskopu, şərqşünas və arxeoloq Porfiri Uspenski də “Mənim yaranış kitabım” əsərində ermənilərin saxta din tarixi yaratmaqda ənənəvi ustalıqlarını xüsusi qeyd etmiş, hətta onların “qədim yazılı sübutlar” yaratmaq texnologiyası ilə tanış olduqdan sonra bu sözləri yazmışdı: “İnanmayın! Ermənilərin tarixi sənədlərinə inanmayın! Onlar fırıldaqçıdırlar, saxta sənədlər düzəldirlər. Onların “qocalması”, saralması, köhnəlməsi üçün bu kağızları ya təzək qalağı altında saxlayır, ya da rütubətli yerlərə qoyurlar”.

        Bu qədər saysız-hesabsız sübutlar erməni gözünə soxulsa da, erməni erməniliyindən bir addım da geri çəkilmir.  Alimlər demişkən, antropoloji quruluşu 16 antropoloji tipdən, yaxud sayı 72-dən çox olan xalqların qarışmasından əmələ gələn, yəni süni yolla mayalandırılan bir millətdən insanlıq gözləməyə dəyərmi?!  Hələ utanmaz-utanmaz bir tərzdə özlərinə yeni əcdad axtarırlar. Murdar ürəkləri istəsə, yeni bir dünya da “icad edərlər.” Süni tapıntı onlar üçün adi bir tarixi hoqqadır. Necə ki, özünə “hay” deyib “haylığın” nə olduğunu dərk etməyən bəzi dığalar şaxta babanı da milliləşdirməyə meyil göstərirlər. Vallah, bu millət yer üzündən qovulası bir millətdir. Biz isə onlardan sülh razılığı almağa havayı vaxt itiririk...

                                                                                                       İbrahim MƏSİMOĞLU