MƏMLƏKƏTİN ŞAHANƏ TƏRANƏSİ
Əgər yurd, elat dərdlərinin təsirindən özündə mənəvi
gücsüzlük, bədbin ovqat hiss edirsənsə, hökmən Dövlət himnimizi oxu!
Əgər Vətəndən uzaqda məyuslaşaraq dilxor dəqiqələr keçirirsənsə,
mütləq Dövlət himnimizi dodaqaltı zümzümə et!
Əgər milli dövlətçiliyimizə qarşı məkrli qüvvələrin
fəndgir, bic əməllərinə tuş gəlibsənsə, qeyd-şərtsiz olaraq Dövlət himnimizin lətafətli
musiqi sədaları altında dərin-dərin düşün!
Əgər Azərbaycan dövlətinə, doğma Vətənə, ulu yurda
heyranlığın, sonsuz sevgi və ehtiramın incə gözəlliyini duymaq istəyirsənsə,
Dövlət himnimizə qulaq as!
Təbii,
ürəkdən gələn şərtlər deyilmi?! Bu şərtlərə qəlbən əməl etsən, ixtiyari bir
halda şanlı Vətənin qəhrəman övladı kimi yetişmək üçün özündə güc-qüdrət mənbəyi
tapacaqsan. Dövlət himni əsl vətəndaşın qəlbində intəhasız qürur, iftixar hissi
doğuran bir nəğmədir. Onu hərarətlə dinləyən hər yurddaşın varlığında
igidliyin, qəhrəmanlığın, özünü ana torpağa qurban verməyin, habelə insanlığın əzəmətli
nəcibliyinin üfüqləri açılır. Dahi bəstəkarımız Üzeyir Hacıbəyovun bəstələdiyi
çox mükəmməl musiqinin ecazkar və emosional təsiri altında ürəyimizin həssas
telləri vətənpərvərlik ruhunda köklənir. Rəvan, həzin melodiya səni sanki möhtəşəm
qanadlar üzərinə qaldırır. Heç vaxt, heç zaman himn bizi əyləndirən və yaxud
usandıran mahnıya çevrilmir.
Dövlət
himninin sözlərində, musiqi rənglərində özünəməxsus qədim və çağdaş mədəniyyəti
ilə bəşər sivilizasiyasına böyük töhfələr vermiş müdrik xalqımızın böyüklüyü öz
təcəssümünü tapır. Himnin musiqisində istifadə edilən səslər adi mahnı səsləri
deyil, real həyati məzmun ifadə edən Azərbaycan vətəndaşının ürək döyüntüləri
olmaqla yanaşı musiqiləşən bir yurddaş obrazıdır. Himnimizə yüksək sayğı ilə
qulaq asıb sözlərini dilə gətirdikcə biz təkcə bu musiqi gözəlliyindən estetik
zövq almırıq, habelə gerçək musiqi obrazına çevrilir, vətəndaşlıq məsuliyyətimizi
artırır, məmləkətin şahanə təranəsinin ülvi mənası və pak ruhu içərisində
qururlanırıq.
Azadlığımızın
carçısı olmuş böyük şair Əhməd Cavadın hər misrasında avazlanan mənaları fəhm
etmək o qədər də çətin deyil.
Cəmi-cümlətanı
dörd bənddə qafiyələnmiş yüksək ideyalı nəğmələr vətəndaş qarşısında xalq
ideallarını, azadlıq və istiqlal istəyini açan qüdrətli tərbiyəvi qüvvədir. O,
soyuq qəlbləri də təlqin etməyi bacarır. Çünki himnimiz füsunkar və sarsıdıcı
melodiyası ilə milli diləklərimizi, ümummilli dəyərləri şüurlara və qəlblərə
çatdırmağa qadirdir. Tükənməz ifadəlilik potensialı, mənəvi qüvvəsi işə düşəndə
özündən asılı olmayaraq həyəcanlanırsan və içində şanlı Vətəndən ötrü “can vermək”,
“qan tökmək” cəsarəti baş qaldırır.
Daxili
xidmət Nizamnaməsinin 24-cü maddəsində oxuyuruq ki, Azərbaycan Respublikasının
və başqa ölkələrin Dövlət himnləri çalınanda sıradakı hərbi qulluqçular komanda
verilməmiş “farağat” vəziyyətini alır, taqım komandirlərindən başlayaraq, bütün
rəislər əllərini baş geyimlərinə yaxınlaşdırırlar. Sırada olmayan hərbi
qulluqçular himn çalınanda “farağat” vəziyyəti alır, əllərini baş geyimlərinə
yaxın tuturlar. Əlbəttə, bunlar rəsmiləşmiş tələblərdir. Ancaq mənəvi nüanslar
da yaşanır. Ali təhsilli tankçı əsgərimiz Vaqif Həsənli himnimiz barədə öz
düşüncələrini görün necə açıqlayır:
- Dövlət
himnimiz səsləndiriləndə sırada durmasam da, daxili naryad zamanı təmizlik işləri
arasam da, həmçinin kiminsə nəzərləri altında olmasam da, o dəqiqə sakitcə
dayanır, himnin sözlərini ürəyimdə pıçıldayır və ona öz ehtiramımı göstərirəm.
Axı bir Azərbaycan vətəndaşı kimi himn bizdən ötrü müqəddəs bir melodiyadır.
Onu sevmək, rəğbət hissi ilə bəzəmək azdır, həm də məhəbbətlə oxumağı öyrənmək
gərəkdir.
Bu, vətənpərvərliyin parlaq bir təzahür forması
deyilmi?!
Mütəqilliyimizin
ilk dövründə ordumuzun bütün hissələrində gənc əsgərlərin əksəriyyəti himnimizi
sözbəsöz yaxşı bilmir, rəsmi məqamlarda oxunuş vaxtı səhvə yol verirdi. Eyni
zamanda bir əlini ürəyinin üstünə qoyub böyük şövqlə, sönməz həvəslə himni səsləndirən
döyüşçülərimiz də var. Onların yurd eşqinə, müstəqillik naminə közərən qəlblərinin
mübarək sədasını eşitdikcə çox xoşbəxt dəqiqələr yaşayırdıq.
Və
Dövlət himninin oxunuşu sarıdan çatışmazlıq halları uzun ömür sürmədi. Müdrik
ulu öndərimiz Heydər Əliyevin “Azərbaycan Respublikasının dövlət atributlarının
təbliği işinin gücləndirilməsi haqqında” sərəncamından sonra gənc əsgərlərin
ilkin hazırlıq dövründəcə hamı bir nəfər kimi bu məsələnin həllini tez tapdı,
xüsusi zövq alaraq öz yurd məhəbbətini, milli dövlətçiliyimizə, onun müqəddəs
atributlarına hörmət hissini ləyaqətlə izhar etdi.
Bugünkü
ordumuzun həyatında Dövlət himni necə yaşayır? Əsgərlər sabahı məmləkətimizin
baş mahnısı ilə açır, gecəni də həmin melodiyanın yüksək ruhverici sədaları
altında yola salırlar. Hətta bəzi döyüşçülərimiz himni xarici dillərdə oxuyur,
həvəslə zümzümə edirlər. Bu real faktlar onu göstərir ki, xalq təhsili
ocaqlarında da bu istiqamətdə zəruri pedaqoji planlar öz gerçək həllini tapır,
gənc nəsil milli dövlət atributlarımıza ehtiramla yanaşır.
1994-cü
ildə xidmət keçirdiyim hərbi hissə “N” poliqonunda ağır döyüşlərdən sonra yenidən
formalaşırdı. Sıralarımıza yeni könüllü döyüşçülər gəlmişdilər. Mənəvi-psixoloji
durum gündən-günə yaxşılaşırdı. Bu istiqamətdə döyüşçülərin savaş etmək ruhuna
təkan verən sarsıdıcı bir məqam yaddaşımdan heç silinmir. Komandirimiz Yaşar
Aydəmirovun göstərişi və iştirakı ilə hər səhər baxışı zamanı böyük ruh yüksəkliyi
ilə Dövlət himnini oxuyur, hərbi andı təkrarlayır və axırda hərəmiz öz
sıramızda əyilib torpağı öpürdük. Himnimizin ürəkcoşduran təntənəsi, andımızın
inadlı vurğusu və üstəlik sevgili torpaq öpüşü bizi daha qüdrətli, daha yenilməz
bir qüvvəyə çevirirdi.
Mən belə anlayıram ki, kimin qəlbi varsa, demək, bəşəri
sevgidən məhrum deyil. Kimin qəlbi varsa, Vətən məhəbbətinə, yurd eşqinə
sahibdir. Kimin qəlbi varsa, Tanrının bizə bəxş etdiyi bütün sevdalara
malikdir. Ən nəhayət, kimin qəlbi varsa, varlı və qalib bir insandır. Əsl Azərbaycan
vətəndaşı öz sinəsində daha qüdrətli bir ürək gəzdirir. Bu ürək milli dövlət
atributlarımızdan mənəvi güc alaraq
fikrimizə parlaq emosional boya verir. Vətənə, ulu torpağa, onun daşına,
suyuna, meşəsinə, dağına məhəbbət hissi oyadır. Və özü yaşamaqla yanaşı, yüzləri,
minləri, milyonları yaşadır, inşallah həmişəlik də yaşayıb – yaşadacaqdır...
İbrahim MƏSİMOĞLU
müharibə veteranı, ehtiyatda olan polkovnik-leytenant

Комментарии
Отправить комментарий