ERMƏNİ ATOYNATMA SƏHNƏSİ ÇOX ÇƏKƏN DEYİL

         Qəlbimizi sıxan Dağlıq Qarabağ yarası ağzı açıq yara kimi tez-tez mikroblanır. Yaxşı bilirik ki, o mikrobların neçə-neçə növü içimizə daim daraşmaqdadır. Birinin kökü kəsiləndə digəri baş qaldırır. Mübarizə sönmür. Yaxşı ki, antimikroblarımız  tükənmir. Dözümlü və mətin xalqımızın əksər hissəsi bu yaranın sağalması üçün çox cəhd göstərir, mərd oğullarımız səngər şəraitində cavab məqamı yetişdikcə ağlı azmış dığaları susdurur, bəzən isə yurdumuzun eşqinə öz şirin canını qurban verirlər. Beynəlxalq aləmdə dövlətimiz şərçi və ikiüzlü xristiansevər siyasi qüvvələrə qarşı ucanmadan mübarizə aparır, böyüklü-kiçikli bütün erməniləri himayə edən xarici qurumlara siyasi dərs verir, ordumuz isə hər an, hər dəqiqə düşməndən intiqam almaq həsrəti ilə hücum əmri gözləyir.

       Qüdrətli ordumuzun güclü orqanizminə mikrob salmağa cəhd edənlər daha əvvəlki kimi öz istəyinə nail ola bilmirlər. Siyasi mübarizədə məğlubiyyət acısı yaşayan rəqiblərimizin şəxsi ambisiyaları onların iç dünyasını yaman günə salır. Onlara hey başa salmaq istəyirik ki, vətən söhbətində gəlin ayrıseçkilik salmayın, bizim bir Azərbaycanımız var, bir tarixi düşmənimiz var, ağdan qara çıxmaz, qaradan da ağ olmaz. Bəziləri yalnız pişiyin çıxarda biləcəyi səsə malikdirlər. Azacıq miyovuldayıb susurlar. Bəziləri it səsi çıxartmağa güc tapsalar da, quyruqları çox əsir. Vallah, mən ordumuza qarşı daxili rəqibləri əslində elə kəskin rəqib gözündə görmürəm. Hər halda onlar da biz yediyimiz çörəyi yeyir, içdiyimiz suyu içirlər. Nəfəsimiz bir-birinə yad deyil.  Haçansa, haqq yoluna gələcəklər. Unutmayaq ki, bu haqq dünyasında bizə qənim kəsilən bir nahaqq qüvvə var. O da nasist erməni qövmüdür. Hələ ki, fürsət var ikən ulu və mərd nəfəsli Azərbaycanımıza qarşı Dağlıq Qarabağda at oynadırlar. Bilin ki, özgə güclərə dayaqlanan erməni atoynatma səhnəsi  çox çəkən deyil. Ona görə ki, biz çox qüdrətli bir orduya və mənəvi-psixoloji cəhətdən yüksək runlu döyüşçü heyətinə malik olmuşuq.

         Azərbaycan Respublikasının Prezidenti cənab İlham Əliyevin 2019-cu ilin yekunlarına həsr olunmuş müşavirədə düşmənə əsaslı faktlarla cavab vermişdir: “2016-cı ildə Ermənistan dinc Azərbaycan əhalisinə qarşı hərbi təxribat törədib və bu təxribat nəticəsində bir neçə dinc vətəndaş həlak olub. Onların arasında uşaqlar da olub. Azərbaycan buna cavab olaraq uğurlu əks-hücum əməliyyatı keçirərək Ağdərə, Füzuli, Cəbrayıl rayonlarının bir hissəsini, minlərlə hektar torpağı işğalçılardan azad etdi və o torpaqlarda Azərbaycan bayrağı ucaldıldı. Bu, bizim hərbi qələbəmiz idi. Növbəti hərbi qələbə 2018-ci ildə təmin edilmişdir. Uğurlu Naxçıvan əməliyyatı nəticəsində 10 mindən çox hektar ərazi işğalçılardan, erməni silahlı qüvvələrindən təmizləndi və bir neçə önəmli strateji yüksəklik azad edildi. Bu yüksəkliklər imkan verir ki, biz Ermənistanın strateji kommunikasiyalarına tam nəzarət edə bilək. Bu, bizim ikinci hərbi qələbəmiz idi. Dünyanın ən güclü orduları reytinqində Azərbaycan 52-ci, Ermənistan isə 96-cı yerdədir. O cümlədən hava gücü üzrə Azərbaycan 63-cü, Ermənistan 86-cı yerdədir. Dəniz gücü üzrə Azərbaycan 67-ci yerdədir, Ermənistanda dəniz yoxdur. Tank gücü üzrə Azərbaycan 32-ci, Ermənistan 78-ci yerdədir. Mənbə “Global Firepower 2019” hesabatıdır.”

        

      Açıqlanan həqiqətləri düşmən tərəfdə bilən az deyil. Sadəcə olaraq qanmayan çoxdur. Bu da onların genetikasından gələn bir mərəzdir. Erməni qan içində boğulanda yaxşı qanır.

       1993-94-cü illər ikinci Kəlbəcər əməliyyatında döyüş texnikalarımız kifayət qədər deyildi. Dağlıq ərazidə, xüsusən qış fəslində dağ aşırımlarında lazımi avadanlıq və texniki vasitələrin yoxluğu ucbatından hərəkət zamanı ağır itkilərə məruz qalırdıq. Bir tankımız Ömər aşırımından təxminən 100 metr irəli gedə bilmədi. Qəfil surətdə aşararaq dərin bir dərənin dibinə düşdü. Çünki aşırımda əmələ gələn yolun qalın buz qatı texnikanın gedişində kəskin sürüşkənlik yaratmışdı. Artilleriya divizionumuzun hərəkəti də xeyli çətinliklər törədirdi.

        Yaxşı xatırlayıram. NONA özüyeriyən artilleriya qurğusu hərbi əməliyyatlarımızın səmərəli və operativ təşkil edilməsində xüsusi rol oynayırdı. Onun köməyi sayəsində Yanşaq kəndində düşmənin iki PDM-ni vura bilmişdik. Texikanın çevikliyi piyadalarımızı çox ruhlandırırdı. NONA düşmən tankları ilə yaxşı mübarizə aparır, onun istehkamlarını dağıdır və canlı qüvvəsini məhv edirdi. Bu qurğu uzaq məsafədən, yəni ön atəş xəttinə çox yaxınlaşmadan atəş açaraq cəld yerini dəyişə bilirdi. Maşallah, indi NONA bizim ordumuz üçün köhnə bir qurğuya çevrilib. Yalnız saxlancda qalır. Döyüş texnikası parkımız həm böyüdülmüş, həm də modernləşdirilmişdir. İxtiyarımızda 6 yeni və müasir tələblərə cavab verən özüyeriyən qurğumuz var. Onlardan ikisi – “Qvozdika” və “Akasiya” özüyeriyən haubitsaları düşmənin silahlanma sistemində olsa da, say etibarı ilə bizdən azdır. İstismarına tam yiyələndiyimiz 2S19 “MSTA-S”, 2S31 “Vena”, 2S7 “PİON-M” və “DANA” özüyeriyən qurğularımız isə düşmən üçün əlçatan deyil. Onların  biri digərindən üstün sayılır. Aparılan hərbi əməliyyatlarımızın sürətini elə artırır ki, necə deyərlər, dığaların bir qismi bir göz qırpımında qanına qəltan edilir, bir qismi də ölüvaylaşır və hospitallıq olur. Daha dəqiq desək, artilleriya divizionlarımız lazımi situasiyalarda 5 dəqiqə ərzində döyüş mövqeyini dəyişə bilir, yaxud qəfil verilən əmrə əsasən 50 saniyə içində döyüş vəziyyətinə gətirilir. 1992-ci ilin ordusunda isə “dayan doldurum” azarından yaxa çəkə bilmirdik.

        Düşmənin açıq və örtülü yerdə olan canlı qüvvəsini, atəş vasitələrini, uzunmüddətli örülü və açıq tipli müdafiə qurğularını məhv etmək, habelə minalanmış sahələrdən keçid açmaq, düşmən artilleriyasına və tank bölmələrinə atəş açmaq üçün təyin edilmiş 203 mm-lik 2S7 “PİON-M” özüyeriyən artilleriya qurğusu gorbagor olmuş daşnak tör-töküntülərini birbaşa üzüqoylu qəbirə salacaqdır. Onun döyüş komplekti 40 mərmidən ibarətdir. Daşınan mərmilərin sayı 4-8 ədəddir. Maksimal atış məsafəsi aktiv-reaktiv mərmi ilə 55 km, adi mərmi ilə 37500 metrdir. Heyəti 7 nəfər olan bu qurğunun hərəkət sürəti 50 km/saatdır. Bu da hücum prosesində əlverişli bir göstərici kimi qəbul edilir.

       

         Ermənilərin öz dili ilə desək, qadınları cinsi istismar üçün ərəb ölkələrinə, kişiləri isə çörək pulu qazanmaqdan ötrü Rusiyaya gedən bir ölkənin çox kəsirli və yarıtmaz olan döyüş texnikası bir yana qalsın, heç “mənəvi arsenalında” söz deyə biləcək qüvvəsi varmı?! Erməni aparıcı, prodüsser Stepan Partamyan bu sualıma yaxşı cavab verir. O deyir ki,  “bu gün biz əcnəbi olmuşuq, mədəniyyətimizi xarici dillərlə, musiqi ilə zənginləşdiririk, bu da millətimizin sonuna gətirib çıxaracaq”. “Super oğruyuk” desəydi, daha dürüst səslənərdi. Daha sonra Stepan özü-özünə sual verir ki, “biz dünyanın ən ağıllı insanlarıyıqmı? Xeyr, ən axmaq millətik, ayrıca götürülmüş erməni hər hansı sahədə baş alim ola bilər, lakin kollektiv mənada biz ən geridə qalmış xalqıq, çünki ümidimizi Qərb və Şərqə qoymuşuq...”

         Bu fikri biz demirik. Demək, Dağlıq Qarabağ problemi ilə əlaqədar əldə edilən məntiqi nəticə belədir: ümidini onun-bunun əlində axtaran axmaq bir millətlə üzbəsurət oturub söz kəsmək üçün vaxt itirməyə dəyərmi?! Gec-tez hücum məqamı yetişəcək. Əminəm ki, Dağlıq Qarabağda erməni atoynatma səhnəsi  çox çəkən deyil...

                                                                                                   İbrahim MƏSİMOĞLU

                                               müharibə veteranı, ehtiyatda olan polkovnik-leytenant