İLAN ÖLDÜRƏNİN GÜNAHI VARMI?!...

 

                                       

       İnsan olan kəs həm təbii yolla baş verən ölümü, həm də qəsdən kimisə öldürmə, müxtəlif məqsədli qətl hadisələrini qeyri-xoş duyğularla qəbul edir. Hətta bəzən müəyyən zəruri şərtlərə görə çox labüd hal kimi dəyərləndirilsə də, əsl bəşər övladı ölümə “yox” deyir, həyat eşqini üstün tutur. Bu barədə zəngin mədəni tarixə malik olan xalqımızın hikmət xəzinəsində nə qədər desən dəyərli fikirlər, müdrik deyimlər hifz edilməkdədir. Ağsaqqal və ağbirçəklərimiz dönə-dönə o hikmətləri misal çəkir, yetişən gənclərimizə günahlı iş görməkdən uzaq durmağı məsləhət görürlər. Suçlu əməllərə batmaq daim eyib sayılır.

      Bu və ya digər məsələdə təqsirkarlığın məqbul tərəfi də var. Hikmət xəzinəmizdə heyvanların, quşların və ümumi mənada digər canlıların öldürülməsi ilə bağlı törədilən əməllərin bir qisminin günah hesab edilməməsi söylənilir. Əlbəttə, bu sayaq fikirlərdə bəşəri dəyərlər üstün tutulur. Məsələn, heyvan və quşlara dair hikmətli xalq deyimlərimizin birində meymunun, dəvəquşunun, şanapipiyinin, bal arısının, qarışqanın öldürülməsi günah sayılır. Qarğanın, çalağanın, ilanın, əqrəbin və quduz itin öldürülməsi isə günah kimi qiymətləndirilmir. Dərindən düşünəndə aqillərimizin bu sayaq fikirlərinin əsaslı olduğunu gördüyümüz real həyati faktlarla təsdiqləyirik. “Ağlına vurmayan başına vurar” deyərlər.

     Günahdan söz düşmüşkən dünya xalqlarına bir sualım var: İşğalçı ermənini gəbərtmək, daşnak vandalizmini boğmaq günahdır, yoxsa yox?! Açığı, uğurlu Qarabağ savaşımızdan sonra beynəlxalq masalarda biz bu sualımızın haqlı cavablarını çox aldıq. Öz birtərəfli mövqeyini azacıq burcudan, zəfər yürüşümüzə dini don geyindirməyə cəhd edənlər də oldu. Hər cür haqsızlığa baxmayaraq biz beynəlxaq hüquqa yüksək hörmət bəslədik. Savaş qanunları çərçivəsində işğalçı erməni ordusunu iti qovan kimi dədə-baba yurdumuzdan həm silah gücünə qovduq, həm də təslim sənədinə qol çəkdirib öz xarabasına qansız-qadasız yola saldıq. Müdrik xalqımız demişkən, itə yalnız yiyəsinə görə hörmət edərlər! Maşallah, yiyəsi də haqq işimizə haqlı dayaq verdi.

        Sülh razılaşmasından sonra bizi sevindirən faktlarla yanaşı könül bulandıran bir hadisəyə də mənəvi qiymət verməliyik. Açıqlanan rəsmi məlumatlara görə, erməni hərbi qulluqçularının meyitləri və ermənilərə məxsus qəbir daşları üzərində təhqiredici hərəkətlərə yol verməkdə təqsirləndirilən dörd hərbi qulluqçumuz həbs edilib. Açığı, bu xəbər bizə heç xoş gəlmədi. Öncə onu deyim ki, erməni faşistlərinə yönəlik qeyzli münasibət başadüşüləndir. Qalib ruhlu dörd əsgərimizin bu xatası yalnız xain ermənilərin faşist hərəkətlərinə qarşı qəzəb hisslərindən törənib. Düzdür, beynəlxalq hüquq baxımından bu həbsi inkar edə bilmərik. Amma çox yaxşı bilirik ki, bu fani dünyada yazılmamış bəşəri qanunlar da var. Humanist tələblərə qismən cavab vermədiyinə görə o qanunları qüvvədə olan rəsmi hüquqi sənədlərin sırasında yazmasaq da, istisna hal kimi ürəyimizə köçürürük. Axı, günahkarı günahsızlaşdıran şərtlər də var. Min günah qarşılığında bir günah işlədən cavan əsgərimizi kəskin qınaya bilərikmi?! Özünü quduz it kimi aparan, habelə gəbərməsi ilan kimi günahsız sayılan bir soysuz millətin çox təbii acıqlı hisslərlə təhqir edilməsi beynəlxalq qanunlara görə cinayət kimi qəbul edilsə də, erməni vandalizminin ağır əzablarını şəxsən çəkən soydaşlarımızın könüllərinə dağ basır. Gərək bəzi hüquqi müddəalara istisna hal kimi yenidən baxılsın, əsl bəşəri duyğuları boğaraq öz canına heyvani nəfəs verən daşnak canilərin qarşılıqlı cavabı verilsin.

       Bəs, müvafiq beynəlxalq qurumlar saysız-hesabsız vandal erməni cinayətləri üzrə niyə təhqiqat işi aparmırlar?! Onlar bizə qarşı yüz minlərlə alcaldıcı, təhqiramiz hərəkətlər edərək nə utanır, nə də məyus olurlar. Heç olmasa onlardan da bir neçə nəfərin həbs edilməsi haçansa baş verəcəkmi? Əfsus ki, hər şey əksinədir. Cəzasız qalan quduz ermənilər bizləri işgəncə ilə öldürür, heç kimin ağlına gəlməyən qeyri-insani cinayətlər törədir, hərbi əsirlərimizlə vəhşi rəftar edir, bir damcı da olsa, insan ləyaqəti göstərmirlər. Bu cinayətləri dünya görür, lakin müvafiq cəza tədbirlərinin icrası barədə ən yüksək güc sahibləri də söz deməyə cəsarət tapmırlar. Niyə?! Qoy tez ayılsınlar, bilsinlər ki, vaxtilə bizə qəm yedizdirən, dərd çəkdirən xainlər Qarabağ zəfərimizdən sonra daim əzab içində boğulacaqlar.

       Sosial şəbəkədə erməni əsirlərlə bağlı yayımlanan bir videogörüntü intiqam hisslərimizi coşduran adi nümunə təsiri bağışlayır. Özünü yazıq kimi aparan dığalara məşhur “Cücələrim” mahnısı oxutdurulur. Əslində o gözəl milli təranəmizin sözlərini onların dilindən eşitmək adama çox ağır gəlir. Erməni xisləti elə mədəni rəftara yaddır. Onları it kimi hürütmək daha münasib sayıla bilərdi. Çünki erməni adlı itin peşəsi hürüməkdir. Atalarımız demişkən, itin əbləhi qaysavadan pay umar. Qoy dığalar hürüyə-hürüyə qansınlar ki, doğma Qarabağımızdan onlara pay olmaz və bir də belə qələtə qol qoymasınlar.

       Yaxşı yadımdadır. 1-ci Qarabağ müharibəsində bizə könüllü əsir düşənlər çox olurdu. Çünki ürəyimizin yumşaqlığına yaxşı bələd olmuşdular. Bizə əsir düşən sanki kefə düşürdü. Ancaq mədəni bir tərzdə onlarla məzələnir və “Qarabağ Azərbaycandır” kəlməsini onların ağzından eşitmək bizə xüsusi zövq verirdi. Həm də çoxu bu sözləri ürəkdən səsləndirir və biz tələb etməsək də, sözarası öz millətinə söyür, təhqiredici fikirlər deməkdən də çəkinmirdilər. Di gəl ki, könüllü əsir düşmək xoşbəxtliyi hər erməni əsgərinə çətinliklə qismət olurdu. Bir dəfə bizim humanist hərəkətlərimizdən çox razı qalan bir erməni əsiri, daha dəqiq desək, 21 may 1994-cü il tarixində Ağdamın Şurabad kəndində könüllü əsir düşmüş Karayan Arşavik Behbudoviç açıq şəkildə dedi ki, zalım komandirlər imkan versələr, erməni ordusunun 70 faizi əlinə silah yox, ağ bayraq alaraq  Azərbaycan tərəfinə keçər. Hətta belə bir məlumat verdi ki, ön atəş xəttində könüllü əsir düşənləri güllələmək üçün ayrıca müşahidəçilər təyin edilibmiş. Ermənilərin həmin əsirlik həvəsi 2-ci Qarabağ müharibəsində də çox təsadüf edildi. Lakin çoxunun arzusu ürəyində qaldı. Yəni bizim humanist qonaqlığımızı görüb yaxından duymaq çoxuna qismət olmadı. Əksinə arxadan öz güllələri ilə gəbərdilərək öz əlləri ilə vəhşi bir halda xəndəklərdə basdırıldılar. İndi övladı murdar xəndəklərdə çürüyən erməni əsgər anaları ağır övlad acısını çəkərək gecə-gündüz hönkür-hönkür ağlayır və balasının leşinə sahib olmaq üçün öz fərsiz başçılarından yox, bizim Prezidentimizdən imdad diləyirlər. Mənən tam islah olmayan erməninin iztirab və əndişələri sönən deyil. Onların əcrini qiyamətdə uca Allahımız verəcək, inşallah!...

         Zəfər qələbəmizdən sonra Qarabağda aparılan anti-terror əməliyyatlarında azərbaycanlı əsirlərə işgəncə verən Ermənistan vətəndaşı Mkrtçyan Lüdviq Mkrtçoviçin həbs edilməsi barədə bir neçə gün əvvəl verilən xəbər məni yaman sevindirdi. Bu erməni gavurunun hərbi cinayətləri ilə əlaqədar hərbi prokurorluğun verdiyi təqdimata Bakı Hərbi Məhkəməsinin hakimi Elbəy Allahverdiyevin sədrliyi ilə baxılıb. Hakimin qərarı ilə Azərbaycan Cinayət Məcəlləsinin 113-cü (tutulmuş və ya azadlığı başqa cür məhdudlaşdırılmış şəxslərə fiziki ağrılar və ya psixi iztirablar vermə) maddəsi ilə təqsirli bilinən L.Mkrtçyan barəsində həbs qətimkan tədbiri seçilib. Haqq öz yerini tez tapır. Onun vəhşi hərəkətlərini sosial media səhifələrində izləyərkən səsləndirdiyim qarğışlar tez nəticə verdi. Ehtimal ki, bu, onun ilk xatası deyildi. İstintaq prosesində, yəqin ki, neçə-neçə cinayət əməllərini boynuna alacaq.

       Bəs, bizim bu sayaq  tolerant və multikulturalizm dəyərlərimizə cavab olaraq Ermənistan tərəfi niyə oxşar bəşəri addımlar atmır?! Biz onlar kimi uydurmalara yox, real dəlillərə güvənirik. Ermənistan Silahlı Qüvvələri tərəfindən 101 dinc sakinin öldürülməsi, 423 mülki şəxsin yaralanması, Ermənistan hərbi qulluqçularının döyüş əməliyyatları zamanı həlak olmuş azərbaycanlı hərbçilərin meyitləri üzərində təhqiredici hərəkətlər etmələri, habelə əsir götürülmüş azərbaycanlı hərbçilərə qarşı qeyri-insani rəftarı əks etdirən videogörüntülərlə bağlı Ermənistanın hüquq-mühafizə orqanları tərəfindən heç olmasa, bir tədbir görülübmü?! Əlbəttə, yox! Heç vaxt da görüləsi deyil. Əksinə olaraq sosial şəbəkədə ermənilərin bizə qarşı yaydıqları şər və böhtan dolu saxta videogörüntülər öz rəqəmsal təsdiqini tapa bilmədiyinə görə bəzi ermənipərəst qurumlar məyusluq hissi keçirir, yeni yalançılıq planları qurur və yersiz hay-küy salırlar.

       Uca Allahımız rus xalqının nəhəng söz adamı kimi Lev Nikolayeviç Tolstoya qəni-qəni rəhmət eləsin. Onun ermənilərə verdiyi qiymət tarixin sınaqlarından tam çıxıb. Tolstoy qətiyyətlə yazmışdır ki, erməni yer üzünün ilanı, insanlığın düşmənidir. Rus ədəbiyyatının dahi şəxsiyyəti kimi Tolstoyun çox tutarlı və əsaslı mühakiməsinə bir söykək söz də biz deyək: ilan öldürənin günahı varmı?!...

                                      

                                                 İbrahim MƏSİMOĞLU

                   müharibə veteranı, ehtiyatda olan polkovnik-leytenant